Łacinka białoruska

Ten artykuł od 2011-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Łacinka białoruska, łacinka (biał. лацінка, łacinka) – wariant alfabetu łacińskiego, który został przystosowany do zapisu języka białoruskiego.

Współczesna łacinka białoruska oparta jest o alfabet łaciński, używany w Rzeczypospolitej Obojga Narodów z dodatkiem znaków charakterystycznych dla alfabetu husyckiego oraz litery ŭ.

Drogowskaz w Mińsku
Podręcznik szkolny autorstwa Bronisława Taraszkiewicza wydany w Wilnie w 1931 roku
Książka Romualda Ziemkiewicza poświęcona Janowi Barszczewskiemu, wydana w Wilnie w 1911 roku
Pierwszy numer "Mużyckiej Praudy" Konstantego Kalinowskiego (1863), jeden z pierwszych przykładów użycia łacinki białoruskiej

Po upadku Związku Radzieckiego i uzyskaniu niepodległości przez Białoruś rozpoczęto pracę nad przywróceniem łacinki do zapisu języka białoruskiego, ale używana jest ona bardzo rzadko. Posługuje się nią na przykład środowisko skupione wokół tygodnika „Nasza Niwa” i pisma Arche oraz zespół N.R.M. - większość tytułów ich płyt i piosenek jest zapisana właśnie łacinką.

Alfabet

Litera Wymowa
A   a a
B   b b
C   c c; w wersji miękkiej - przed i - dźwięk wymawiany jak cj w końcówce -cja
Ć   ć dźwięk wymawiany jak „syczące” cj
Č   č cz (zawsze twarde)
D   d d (zawsze twarde)
E   e e
F   f f
G   g g
H   h dźwięczne h
I   і i; po spółgłosce a przed samogłoską tylko jako znak zmiękczenia
J   j j
K   k k
L   l jak polskie miękkie l
Ł   ł kresowe (welaryzowane) ł
M   m m
N   n n; w wersji miękkiej (przed i), jak ń
Ń   ń ń
O   o o
P   p p
R   r r (zawsze twarde)
S   s s; w wersji miękkiej - przed i - dźwięk wymawiany jak sj w końcówce -sja
Ś   ś dźwięk wymawiany jak „syczące” sj
Š   š sz (zawsze twarde)
T   t t (zawsze twarde)
U   u u
Ŭ   ŭ u[1] niezgłoskotwórcze
V   v w
Y   y y
Z   z z; w wersji miękkiej (przed i), dźwięk wymawiany jak zj w końcówce -zja
Ź   ź dźwięk wymawiany jak „syczące” zj
Ž   ž ż (zawsze twarde)
Dwuznaki
Ch   ch ch
Dz   dz dz; w wersji miękkiej (przed і), dźwięk wymawiany jak dzj w końcówce -dzja
  dźwięk wymawiany jak „syczące” dzj
  (zawsze twarde)

Transliteracja tekstu z cyrylicy na łacinkę

Samogłoski
Cyrylica na początku wyrazu; po samogłosce po spółgłosce po miękkim znaku; po apostrofie po spółgłosce л
а a a - a
э e e - e
і i i ji i
о o o - o
у u u - u
ы - y - y
я ja ia ja a
е je ie je e
ё jo io jo o
ю ju iu ju u
Spółgłoski
Cyrylica Normalnie przed ь; przed: п, б, в, ф, м, с, з, ц, дз, л, н + я, е, ё, ю, ь
б b b
в v v
г h, w wyrazach obcych g h, w wyrazach obcych g
д d -
ж ž -
з z ź
й j j
к k k
л ł l (także przed і, я, е, ё, ю)
м m m
н n ń
п p p
р r -
с s ś
т t -
ў ŭ ŭ
ф f f
х ch ch
ц c ć
ч č -
ш š -
ь - -
' - -

Przykład literacki

Wiersz Natalli Arsieńniewy pt. „Mahutny Boża

Cyrilica:

Магутны Божа

Магутны Божа, ўладар сусьветаў,
Вялікіх сонцаў і сэрц малых!
Над Беларусяй ціхай і ветлай
Рассып праменьні свае хвалы.
Дай спору ў працы штодзённай шэрай,
На лусту хлебу, на родны край,
Павагу, сілу і веліч веры
У нашу праўду, у прышласьць - дай!
Дай урадлівасьць жытнёвым нівам,
Учынкам нашым пашлі ўмалот!
Зрабі свабоднай, зрабі шчасьлівай
Краіну нашу і наш народ!
Łacinka:

Mahutny Boža

Mahutny Boža, ŭładar suśvietaŭ,
Vialikich soncaŭ i serc małych!
Nad Biełarusiaj cichaj i vietłaj
Rassyp pramieńni svaje chvały.
Daj sporu ŭ pracy štodzionnaj šeraj
Na łustu chlebu, na rodny kraj,
Pavahu, siłu i vielič viery
U našu praŭdu, u pryšłaść – daj!
Daj uradlivaść žytniovym nivam,
Učynkam našym pašli ŭmałot!
Zrabi svabodnaj, zrabi ščaślivaj
Krainu našu i naš narod!
Tłumaczenie

Wszechmocny Boże

Wszechmocny Boże, władco Wszechświata,
Wielkich słońc i małych serc!
Nad Białorusią cichą i życzliwą
Rozsyp promienie swojej chwały.
Daj zapał w pracy codziennej szarej,
Na pajdę chleba, na ojczysty kraj,
Powagę, siłę i wielkość wiary
W naszą prawdę, w przyszłość - daj!
Daj urodzaj żytnym niwom,
Uczynkom naszym ześlij plony!
Uczyń wolną, uczyń szczęśliwą
Naszą krainę i naród nasz!

Przypisy

  1. Zasady pisowni i interpunkcji. [dostęp 2010-01-08].
Zobacz multimedia związane z tematem: Łacinka białoruska

Zobacz też

Linki zewnętrzne

  • Strona o języku białoruskim (ang.)
  • Keyboard Lithuaniae 1009—2009 i Litwinska-biełaruskaja lacinskaja abeceda
  • лацiнка (раскладка клавіятуры) для "чайнікаў"
  • Latynizator - online konwerter stron internetowych z cyrylicy na łacinkę
  • p
  • d
  • e
Alfabety łacińskie
Języki indoeuropejskie
Języki bałtyckie
Języki celtyckie
Języki germańskie
Języki romańskie
Języki słowiańskie
Inne
Języki uralskie
Języki turkijskie
Inne
  • p
  • d
  • e
Alfabetyczne
dwuszeregowe
jednoszeregowe
dwuszeregowe i jednoszeregowe
nielinearne
Spółgłoskowe (abdżady)
Półalfabetyczne
Alfabetyczno-sylabiczne (abugidy)
indyjskie
protopisma i ksenopismo
północne
południowe
inne
Sylabiczne
dalekowschodnie
inne
Logograficzne
bliskowschodnie (mezopotamskie)
bliskowschodnie (egipskie)
dalekowschodnie (sinogramy)
mezoamerykańskie
Nieodczytane (nieznana struktura)
Protopisma
Alfabety fonetyczne
Pseudoalfabety
Zapis liczb
Projekty ideograficzne