Algebra uniwersalna

Algebra uniwersalna[1] – dział matematyki zajmujący się badaniem ogólnych struktur algebraicznych, nazywany również w niektórych publikacjach algebrą ogólną[2]. Algebra uniwersalna wraz z teorią kategorii stanowią matematyczne podstawy teorii specyfikacji algebraicznych. Podstawowym pojęciem algebry uniwersalnej jest pojęcie algebry (nazywanej często algebrą uniwersalną; wtedy cały dział nazywa się algebrą ogólną[3]), zbioru A wyposażonego w pewien zbiór Ω {\displaystyle \Omega } operacji n-arnych nazywany sygnaturą. Każda struktura algebraiczna (grupoid, półgrupa, grupa, pierścień, ciało itd.) jest pewną algebrą.

Algebra

 Zobacz też: Algebra ogólna.

Niech D = i = 0 n D i {\textstyle D=\operatorname {{\bigcup }\!\!\!{\cdot }\,} _{i=0}^{n}D_{i}} będzie rozłączną sumą zbiorów. Elementy zbioru D {\displaystyle D} nazywamy symbolami i interpretujemy jako symbole działań, przy czym d k D k {\displaystyle d_{k}\in D_{k}} są symbolami działań k {\displaystyle k} -argumentowych. Algebrą nazwiemy zbiór A {\displaystyle A} wraz z przyporządkowaniem każdemu symbolowi d k D k {\displaystyle d_{k}\in D_{k}} k {\displaystyle k} -argumentowego działania ϕ k : A k A . {\displaystyle \phi _{k}\colon A^{k}\to A.} Bardzo często wygodnie jest utożsamiać symbole d k {\displaystyle d_{k}} z działaniami ϕ k . {\displaystyle \phi _{k}.}

Algebrę można zdefiniować także w następujący sposób. Parę F = ( F , μ ) , {\displaystyle {\mathcal {F}}=(F,\mu ),} gdzie F {\displaystyle F} jest zbiorem, a μ : F N {\displaystyle \mu \colon F\to \mathbb {N} } nazywa się typem algebry. Parę A = ( A , F A ) {\displaystyle {\mathcal {A}}=(A,F_{A})} nazywa się algebrą typu F {\displaystyle {\mathcal {F}}} jeśli zbiory F A {\displaystyle F_{A}} i F {\displaystyle F} są równoliczne i każdemu f F {\displaystyle f\in F} odpowiada f A F A {\displaystyle f_{A}\in F_{A}} taki, że f A : A μ ( f ) A . {\displaystyle f_{A}\colon A^{\mu (f)}\to A.} Element f A {\displaystyle f_{A}} nazywa się działaniem lub operacją μ ( f ) {\displaystyle \mu (f)} -argumentową.

Przykłady algebr

Półgrupa

Algebrę G {\displaystyle G} w której D 0 = ,   D 1 = ,   D 2 = { } , {\displaystyle D_{0}=\emptyset ,\ D_{1}=\emptyset ,\ D_{2}=\{\circ \},} a ponadto działanie {\displaystyle \circ } jest łączne, tzn. dla każdych a , b , c G {\displaystyle a,b,c\in G} zachodzi

( a b ) c = a ( b c ) {\displaystyle (a\circ b)\circ c=a\circ (b\circ c)}

nazywa się półgrupą.

Grupa

Algebrę G {\displaystyle G} w której D 0 = { e } ,   D 1 = { 1 } ,   D 2 = { } , {\displaystyle D_{0}=\{e\},\ D_{1}=\{^{-1}\},\ D_{2}=\{\circ \},} działanie {\displaystyle \circ } jest łączne, a ponadto dla każdego a G {\displaystyle a\in G}

a e = a , {\displaystyle a\circ e=a,}
a a 1 = e {\displaystyle a\circ a^{-1}=e}

nazywa się grupą.

Krata

Krata to algebra A {\displaystyle A} w której D 0 = ,   D 1 =   D 2 = { , } , {\displaystyle D_{0}=\emptyset ,\ D_{1}=\emptyset \ D_{2}=\{\lor ,\land \},} a ponadto dla każdych x , y , z A {\displaystyle x,y,z\in A}

1. x x = x {\displaystyle x\land x=x} x x = x {\displaystyle x\lor x=x}
2. ( x y ) z = x ( y z ) {\displaystyle (x\land y)\land z=x\land (y\land z)} ( x y ) z = x ( y z ) {\displaystyle (x\lor y)\lor z=x\lor (y\lor z)}
3. x y = y x {\displaystyle x\land y=y\land x} x y = y x {\displaystyle x\lor y=y\lor x}
4. ( x y ) y = y {\displaystyle (x\land y)\lor y=y} ( x y ) y = y {\displaystyle (x\lor y)\land y=y}

Podalgebra

Podalgebrą algebry A {\displaystyle A} z działaniami F A {\displaystyle F_{A}} nazywa się niepusty zbiór B A {\displaystyle B\subseteq A} taki, że dla każdego działania ϕ F A {\displaystyle \phi \in F_{A}} obcięcie ϕ | B {\displaystyle \phi |_{B}} jest działaniem w B . {\displaystyle B.}

Kongruencje

Relację równoważności {\displaystyle \equiv } w algebrze A {\displaystyle A} nazywa się kongruencją jeśli dla każdego d k D k {\displaystyle d_{k}\in D_{k}} i dla każdych x 1 , , x k , y 1 , , y k A {\displaystyle x_{1},\dots ,x_{k},y_{1},\dots ,y_{k}\in A}

x 1 y 1 x 2 y 2 x k y k d k ( x 1 , x 2 , , x k ) d k ( y 1 , y 2 , , y k ) . {\displaystyle x_{1}\equiv y_{1}\wedge x_{2}\equiv y_{2}\wedge \ldots \wedge x_{k}\equiv y_{k}\Rightarrow d_{k}(x_{1},x_{2},\dots ,x_{k})\equiv d_{k}(y_{1},y_{2},\dots ,y_{k}).}

Algebra ilorazowa

 Zobacz też: Zbiór ilorazowy.

Mając kongruencję {\displaystyle \equiv } w algebrze A {\displaystyle A} można skonstruować algebrę tego samego typu co A . {\displaystyle A.} Niech A / {\displaystyle A/_{\equiv }} będzie zbiorem ilorazowym. Definiujemy B := A / {\displaystyle B:=A/_{\equiv }} oraz ϕ : B k B {\displaystyle \phi _{\equiv }\colon B^{k}\to B} wzorem

ϕ ( [ x 1 ] , [ x 2 ] , , [ x k ] ) := [ ϕ ( x 1 , x 2 , , x k ) ] {\displaystyle \phi _{\equiv }([x_{1}],[x_{2}],\dots ,[x_{k}]):=[\phi (x_{1},x_{2},\dots ,x_{k})]}

dla k {\displaystyle k} -argumentowego działania ϕ . {\displaystyle \phi .} B {\displaystyle B} z tak zdefiniowanymi działaniami zazywamy algebrą ilorazową. Działania ϕ {\displaystyle \phi _{\equiv }} są dobrze określone, tzn. nie zależą od wyboru reprezentantów x 1 , , x k . {\displaystyle x_{1},\dots ,x_{k}.}

Homomorfizm algebr

Homomorfizmem algebr A {\displaystyle A} i B {\displaystyle B} ze zbiorem symboli D = i = 0 n D i {\textstyle D=\operatorname {{\bigcup }\!\!\!{\cdot }\,} _{i=0}^{n}D_{i}} nazywa się funkcję ϕ : A B {\displaystyle \phi \colon A\to B} taką, że dla każdego d k D k {\displaystyle d_{k}\in D_{k}} i dla każdych x 1 , x 2 , , x k A {\displaystyle x_{1},x_{2},\dots ,x_{k}\in A}

ϕ ( d k ( x 1 , x 2 , , x k ) ) = d k ( ϕ ( x 1 ) , ϕ ( x 2 ) , , ϕ ( x k ) ) . {\displaystyle \phi (d_{k}(x_{1},x_{2},\dots ,x_{k}))=d_{k}(\phi (x_{1}),\phi (x_{2}),\dots ,\phi (x_{k})).}

Zobacz też

  • algebra

Przypisy

  1. Stanley N. Burris, H.P. Sankappanavar: A Course in Universal Algebra. Springer-Verlag, 1981. ISBN 3-540-90578-2.
  2. А. Г. Курош: Общая алгебра. Лекции 1969-1970 учебного года. Wyd. 1. Наука, 1974, s. 5–10.
  3. Л. А. Скорняков: Элементы общей алгебры. Wyd. 1. Наука, 1983, s. 31–32.

Bibliografia

  • Burris, Stanley N., and H.P. Sankappanavar, H.P., 1981. A Course in Universal Algebra. Springer-Verlag. ISBN 3-540-90578-2. (monografia dostępna w sieci)
  • А.Г. Курош: Общая алгебра. Лекции 1969-1970 учебного года. Wyd. 1. Наука, 1974.
  • Л. А. Скорняков: Элементы общей алгебры. Wyd. 1. Наука, 1983.

Linki zewnętrzne

  • Elementy algebry uniwersalnej
  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Universal Algebra, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2023-06-01].
  • p
  • d
  • e
Działy algebry
główne
  • elementarna
  • wyższa
    • abstrakcyjna
    • liniowa i wieloliniowa
algebra
abstrakcyjna
  • algebra homologiczna
  • algebra przemienna
    • algebra lokalna
  • algebra uniwersalna
  • teoria Galois
    • różniczkowa teoria Galois
  • teoria grup
    • geometryczna teoria grup
  • teoria Liego
  • teoria reprezentacji
powiązane
dyscypliny
  • p
  • d
  • e
Działy matematyki
działy
ogólne
według trudności
według celu
inne
działy
czyste
algebra
analiza
matematyczna
arytmetyka
geometria
matematyka
dyskretna
podstawy
teoria układów
dynamicznych
topologia
pozostałe
działy
stosowane
nauki przyrodnicze
nauki społeczne
nauki techniczne
statystyka
matematyczna
inne
powiązane
dyscypliny
ściśle naukowe
inne
Kontrola autorytatywna (dziedzina matematyki):
  • LCCN: sh85003433
  • NKC: ph256069, ph123565
  • J9U: 987007293932605171
  • LNB: 000117520
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3867779
  • БРЭ: 4699393