Matematyka wyższa

Wyższa matematyka — przedmioty matematyczne nauczane w szkołach średnich i uczelniach wyższych, obejmujący m.in. wyższą (abstrakcyjną) algebrę i analizę matematyczną.

Słownikowo matematyka wyższa jest określana jako dział matematyki operujący pojęciem granicy[1]. Poza tym nie ma dokładnego określenia wykazu obszarów matematyki dla tego rodzaju nauczana. Np. może zawierać geometrię analityczną, elementy algebry wyższej i liniowej, rachunek różniczkowy i całkowy, równania różniczkowe, teorię mnogości, teorię prawdopodobieństwa i elementy statystyki matematycznej. Według innego przyporządkowania[2][3] matematyka wyższa to:

  • logika,
  • algebra Boole'a,
  • równania liniowe,
  • geometria analityczna,
  • ciągi liczbowe,
  • szeregi liczbowe,
  • rachunek różniczkowy,
  • geometria różniczkowa,
  • rachunek całkowy,
  • równania różniczkowe,
  • funkcje zespolone,
  • przekształcenie Laplace`a.

Jest stosowana w gospodarce i technice.

Przypisy

  1. Określenie słownikowe pojęcia „Matematyka wyższa” [dostęp 2019-04-21]
  2. Roman Leitner: Zarys matematyki wyższej dla studentów. Cz. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2016. ISBN 978-83-01-18953-2.
  3. Roman Leitner: Zarys matematyki wyższej dla studentów. Cz. 2. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2009. ISBN 978-83-204-3554-2.
  • p
  • d
  • e
Działy matematyki
działy
ogólne
według trudności
  • matematyka elementarna
  • matematyka wyższa
według celu
  • matematyka czysta
  • matematyka stosowana
inne
  • matematyka doświadczalna
  • matematyka parakonsystentna
  • supermatematyka
działy
czyste
algebra
analiza
matematyczna
arytmetyka
geometria
matematyka
dyskretna
podstawy
teoria układów
dynamicznych
topologia
pozostałe
działy
stosowane
nauki przyrodnicze
nauki społeczne
nauki techniczne
statystyka
matematyczna
inne
powiązane
dyscypliny
ściśle naukowe
inne