B́
B́ b́
B́ – litera zmodyfikowanego alfabetu łacińskiego. Występowała w sugerowanym przez Jana Kochanowskiego zapisie, dla języka średniopolskiego[1], która oznaczała dźwięk zmiękczonego b. Oznacza spalatalizowaną spółgłoskę zwartą dwuwargową dźwięczną [bʲ].
Przypisy
- ↑ Skąd się wzięły znaki diakrytyczne? | 2+3D grafika plus produkt - Kwartalnik projektowy | Polish Design Quarterly [online], www.2plus3d.pl [dostęp 2021-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-21] .
- p
- d
- e
Alfabet polski
- p
- d
- e
Podstawowe litery* | |
---|---|
Warianty litery B | |
Inne litery | |
Nieużywane współcześnie litery |
|
Dwuznaki |
|
Trójznaki | |
Tetragrafy | |
Pentagrafy | |
Heksagrafy |
|
Heptagrafy |
|
Inne symbole |
|
- * Artykuły poświęcone wariantom diakrytyzowanym dostępne z poziomu artykułu litery podstawowej