Guillaume d’Estouteville

Guillaume d'Estouteville

Kardynał biskup

Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

1412
Normandia

Data i miejsce śmierci

22 stycznia 1483
Rzym

Arcybiskup Rouen

Okres sprawowania

20 kwietnia 1453–22 stycznia 1483

Dziekan Kolegium Kardynalskiego

Okres sprawowania

1472–1483

Wyznanie

Rzymskokatolickie

Nominacja biskupia

20 lutego 1439

Sakra biskupia

10 stycznia 1440

Kreacja kardynalska

18 grudnia 1439
Eugeniusz IV

Kościół tytularny

Santi Silvestro e Martino ai Monti (8 stycznia 1440)
Biskup Porto e S. Rufina (19 marca 1459)
Biskup Ostia e Velletri (26 października 1461)

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

10 stycznia 1440

Konsekrator

nieznany

Konsekrowani biskupi
Miles d’Illiers	8 września 1459
Nicolas Boutaut	6 września 1461
Amauri d’Acigné	11 kwietnia 1462
Garsias de La Mothe	18 sierpnia 1465
Giacopo Antonio Venier	22 grudnia 1465
Antonio Alamandi	20 lipca 1466
Brande Castiglioni	19 października 1466
Sykstus IV	25 sierpnia 1471

Guillaume d'Estouteville (ur. 1412, zm. 22 stycznia 1483 w Rzymie) – francuski duchowny, kardynał.

Życiorys

Był spokrewniony z francuską rodziną królewską. Przeznaczony do stanu duchownego, został kanonikiem kolejno w Evreux (1428), Lyonie (1432) i Angers (1433) oraz protonotariuszem apostolskim (1433). W lutym 1439 został wybrany biskupem Angers, jednak nigdy nie objął tej diecezji. Na konsystorzu 18 grudnia 1439 papież Eugeniusz IV mianował go kardynałem z tytułem prezbitera Santi Silvestro e Martino ai Monti. W 1459 awansował do rangi kardynała biskupa, otrzymując wpierw diecezję podmiejską Porto e Santa Rufina, a następnie (1461) Ostia e Velletri. Był najbogatszym kardynałem w tamtym czasie dzięki licznie zgromadzonym beneficjom, m.in. był biskupem Digne (1439-45), Nîmes (1441-50), Béziers (1444-47) i Lodève (1450-53), był też opatem komendatoryjnym wielu opactw. Pełnił też funkcję protektora zakonu augustianów (1446-83) oraz archiprezbitera bazyliki liberiańskiej (od 1443). Został wysłany do Francji jako legat przez papieża Mikołaja V by załagodzić spór Karolem VII a Anglią (1451). Kilka lat później otworzył proces rehabilitacyjny Joanny d'Arc. Od 1453 roku był arcybiskupem Rouen i Saint-Jean-de-Maurienne. Uczestniczył w konklawe, które wybrały papieży: Mikołaja V, Pawła II i Sykstusa IV, ale był nieobecny w Rzymie podczas wyboru papieża Kaliksta III. Od 1458 roku na każdym kolejnym konklawe bezskutecznie kandydował na papieża, uciekając się nawet do prób przekupywania kardynałów. Otwarcie żył w związku z konkubiną Girolamą Tosti, rzymską szlachcianką, z którą miał piątkę nieślubnych dzieci.

W listopadzie 1472 roku został dziekanem Świętego Kolegium Kardynałów, a w 1477 Kamerlingiem Świętego Kościoła Rzymskiego.

Bibliografia

http://cardinals.fiu.edu/bios1439.htm#Estouteville
http://www.pickle-publishing.com/papers/triple-crown-pius-ii.htm
http://requiem-projekt.de/db/suche.php?function=p_ausgabe&kaID=165
http://www.treccani.it/enciclopedia/guillaume-d-estouteville/

Biskupi i arcybiskupi Rouen, prymasi Normandii

Biskupi	ok. 250 (Nicaisius) Mellonius (260–311) Avitianus (311–325) Severus (325–341) Eusebius (341–366) Marcellinus (366–385) Piotr I (385–393) św. Wiktryk (393–417) Innocenty (417–426) Sylwester (426–442) Malsonus (442–451) Germanus (451–462) Crescent (462–488) Godardus (488–525) Fileul (533–542) Evodus (542–550) Prætextatus (550–589) Melancus (589–602) Hidulphus (602–631) Romanus (631–640) Audoen (641–689) Ansbert (689–693) Grippo (695–719) Roland (719–722) Hugo z Szampanii (722–730) Robert I (740–744)
Arcybiskupi	Grimo (744–748) Ragenfred (748–753) Remigiusz (753–762) Hugo II (762–769) Majnard (769–800) Gilbert (800–828) Ragnoard (828–836) Gombaud (836–849) Paweł (849–855) Ganelon (855–869) Adalard (869–872) Riculf (872–876) Jan I (876–889) Witton (889–910) Franco (911–919) Gonthard (919–942) Hugo III (942–989) Robert II (990–1037) Mauger (1037–1054) Maurille (1055–1067) Jan II (1067–1078) Wilhelm I Bonne-Âme (1078–1110) Godfryd Bretoński (1111–1128) Hugo IV (1129–1164) Rotrou (1165–1184) Walter de Coutances (1184–1208) Robert III Poulain (1208–1222) Thibaud d’Amiens (1222–1229) Maurycy (1231–1237) Piotr II de Colmieu (1237–1245) Eudes I Clement (1245–1247) Eudes II Rigaud, franciszkanin (1248–1275) Wilhelm II de Flavacourt (1276–1306) Bernard de Fargis (1306–1311) Gilles Asselin de Montaigu (1311–1319) Wilhelm III de Durfort (1319–1331) Piotr III Roger de Beaufort (1331–1338) Aimery Guenaud (1338–1342) Mikołaj I Roger (1342–1347) Jan III de Marigny (1347–1351) Piotr IV de la Forêt (1351–1356) Wilhelm IV de Flavacourt (1356–1369) Filip d'Alençon (1369–1375) Piotr V de la Montre (1375–1375) Wilhelm V de Lestranges (1375–1388) Wilhelm VI de Vienne (1389–1406) Ludwik I d’Harcourt (1406–1422) Jean de la Rochetaillée (1422–1431) Hugo V des Orges (1431–1436) Ludwik II Luksemburski (1436–1443) Raoul Roussel (1443–1452) Guillaume d’Estouteville (1453–1482)
Arcybiskupi, prymasi Normandii od 1457	Guillaume d’Estouteville (1453–1482) Robert IV de Croixmare (1482–1494) Georges d’Amboise (1494–1510) Georges d’Amboise (1510–1550) Charles I de Bourbon (1550–1590) Charles II de Bourbon (1590–1594) Charles III de Bourbon (1594–1604) Franciszek I de Joyeuse (1604–1614) Franciszek II de Harlay (1614–1651) Franciszek III de Harlay de Champvallon (1651–1672) Franciszek IV Rouxel de Médavy de Grancey (1672–1691) Jacques-Nicolas Colbert (1691–1707) Claude-Maur d’Aubigné (1708–1719) Armand Bazin de Besons (1719–1720) Louis de La Vergne de Tressan (1724–1733) Mikołaj II de Saulx-Tavannes (1734–1759) Dominique de La Rochefoucauld (1759–1800) Etienne-Hubert Cambracérès (1802–1818) François de Pierre de Bernis (1819–1823) Gustave-Maximilien-Juste de Croÿ-Solre (1823–1844) Louis Blanquart de Bailleul (1844–1858) Henri-Marie-Gaston Boisnormand de Bonnechose (1858–1883) Léon Thomas (1883–1894) Guillaume Sourrieu (1894–1899) Frédéric Fuzet (1899–1916) Louis-Ernest Dubois (1916–1920) André du Bois de La Villerabel (1920–1936) Pierre-André-Charles Petit de Julleville (1936–1948) Joseph-Marie-Eugène Martin (1948–1968) André Pailler (1968–1981) Joseph Duval (1981–2004) Jean-Charles Descubes (2004–2015) Dominique Lebrun (od 2015)

Dziekani Kolegium Kardynałów

Lata 1130–1378	Wilhelm (1130–1137) Corrado Demetri (1137–1138) Gilles (1138–1139) Corrado Demetri (1139–1153) Imar (1153–1159) Gregorio Centu (1159–1162) Ubaldo de Lucca (1162–1181) Konrad von Wittelsbach (1181–1200) Ottaviano di Paoli (1200–1206) Pietro Gallocia (1206–1211) Giovanni di San Paolo (1211–1214) Niccolò de Romanis (1214–1218) Guido Papareschi (1218–1221) Ugolino Conti di Segni (1221–1227) Pelagio Galvani (1227–1230) Jean d’Abbeville (1230–1237) Jacques de Vitry (1237–1240) Romano Bonaventura (1240–1243) Rinaldo Conti di Jenne (1243–1254) Odon de Châteauroux (1254–1273) Jan z Toledo (1273–1275) Pedro Julião Reboli (1275–1276) Bertrand de Saint-Martin (1276–1278) Ordoño Alvares (1278–1285) Bentivenga da Bentivengi (1285–1289) Latino Malabranca Orsini (1289–1294) Gerardo Bianchi (1294–1302) Giovanni Boccamazza (1302–1309) Leonardo Patrasso (1309–1311) Giovanni Minio da Morrovalle (1311–1313) Niccolò Alberti (1313–1321) Berenger Fredol (1321–1323) Berenguer Fredol (1323) Guillaume Godin (1323–1336) Pierre Desprès (1336–1361) Élie Talleyrand de Périgord (1361–1364) Guy de Boulogne (1364–1373) Angelic de Grimoard (1373–1378)
Obediencja „rzymska”	Pietro Corsini (1378–1381) Philippe d’Alençon (1381–1397) Pileo di Prata (1397–1400) Angelo Acciaioli (1404–1408) Enrico Minutoli (1408) Antonio Correr (1408–1415)
Obediencja „awiniońska”	Angelic de Grimoard (1373–1388) Pietro Corsini (1388–1405) Gui de Malsec (1405–1408) Jean Flandrin (1408–1415)
Obediencja „pizańska”	Gui de Malsec (1409–1412) Jean de Brogny (1412–1415)
Lata 1415–1503	Angelo Correr (1415–1417) Jean de Brogny (1417–1419) Baldassare Cossa (1419) Jean de Brogny (1419–1426) Angelo d’Anna de Sommariva (1426–1428) Giordano Orsini (1428–1438) Antonio Correr (1438–1445) Pierre de Foix (1445–1449) Amadeusz Sabaudzki (1449–1451) Pierre de Foix (1451–1464) Bessarion (1464–1472) Guillaume d’Estouteville (1472–1483) Rodrigo Borgia (1483–1492) Oliviero Carafa (od 1492)
Lata od 1503	Oliviero Carafa (do 1511) Raffaele Sansoni Riario (1511–1521) Bernardino Lopez de Carvajal (1521–1523) Francesco Soderini (1523–1524) Niccolò Fieschi (1524) Alessandro Farnese (1524–1534) Giovanni Piccolomini (1535–1537) Giovanni Domenico de Cupis (1537–1553) Gian Pietro Carafa (1553–1555) Jean du Bellay (1555–1560) François de Tournon (1560–1562) Rodolfo Pio di Carpi (1562–1564) Francesco Pisani (1564–1570) Giovanni Girolamo Morone (1570–1580) Alessandro Farnese (1580–1589) Giovanni Antonio Serbelloni (1589–1591) Alfonso Gesualdo (1591–1603) Tolomeo Gallio (1603–1607) Domenico Pinelli (1607–1611) François de Joyeuse (1611–1615) Antonio Maria Galli (1615–1620) Antonio Maria Sauli (1620–1623) Francesco Maria Bourbon del Monte (1623–1626) Ottavio Bandini (1626–1629) Giovanni Battista Deti (1629–1630) Domenico Ginnasi (1630–1639) Carlo Emmanuele Pio (1639–1641) Marcello Lante della Rovere (1641–1652) Giulio Roma (1652) Carlo de’ Medici (1652–1666) Francesco Barberini (1666–1679) Cesare Facchinetti (1680–1683) Niccolò Albergati-Ludovisi (1683–1687) Alderano Cibo (1687–1700) Emmanuel–Theodose de la Tour d'Auvergne de Bouillon (1700–1715) Nicolò Acciaioli (1715–1719) Fulvio Astalli (1719–1721) Sebastiano Antonio Tanara (1721–1724) Francesco del Giudice (1724–1725) Fabrizio Paolucci (1725–1726) Francesco Pignatelli (1726–1734) Francesco Barberini (1734–1738) Pietro Ottoboni (1738–1740) Tommaso Ruffo (1740–1753) Pietro Luigi Carafa (1753–1755) Raniero d’Elci (1756–1761) Giuseppe Spinelli (1761–1763) Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini (1763–1774) Giovanni Francesco Albani (1774–1803) Henry Benedict Stuart (1803–1807) Leonardo Antonelli (1807–1811) Alessandro Mattei (1814–1820) Giulio Maria della Somaglia (1820–1830) Bartolomeo Pacca (1830–1844) Lodovico Micara (1844–1847) Vincenzo Macchi (1847–1860) Mario Mattei (1860–1870) Costantino Patrizi Naro (1870–1876) Luigi Amat di San Filippo e Sorso (1877–1878) Camillo di Pietro (1878–1884) Carlo Sacconi (1884–1889) Raffaele Monaco La Valletta (1889–1896) Luigi Oreglia di Santo Stefano (1896–1913) Serafino Vannutelli (1914–1915) Vincenzo Vannutelli (1915–1930) Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte (1930–1948) Francesco Marchetti Selvaggiani (1948–1951) Eugène Tisserant (1951–1972) Amleto Giovanni Cicognani (1972–1973) Luigi Traglia (1974–1977) Carlo Confalonieri (1977–1986) Agnelo Rossi (1986–1993) Bernardin Gantin (1993–2002) Joseph Ratzinger (2002–2005) Angelo Sodano (2005–2019) Giovanni Battista Re (od 2020)