Język tamilski

Ten artykuł od 2021-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
தமிழ்
Obszar

głównie Indie i Sri Lanka

Liczba mówiących

ok. 68 mln

Pismo/alfabet

tamilskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy Indie (Tamil Nadu), Sri Lanka, Singapur
Ethnologue 2 prowincjonalny↗
Kody języka
ISO 639-1 ta
ISO 639-2 tam
ISO 639-3 tam
IETF ta
Glottolog tami1289
Ethnologue tam
GOST 7.75–97 там 655
WALS tsp, tml
Występowanie
Ilustracja
Zasięg języka tamilskiego
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku tamilskim
Słownik języka tamilskiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język tamilski (tamil), tamilski: தமிழ் (tamizh) – język z rodziny drawidyjskiej, jej grupy południowej. Drugi, obok języka telugu, pod względem liczby użytkowników język tej rodziny – posługuje się nim około 65 mln Tamilów. Zamieszkują oni głównie południowoindyjski stan Tamil Nadu (60 mln) oraz wyspę Cejlon (4 mln). Językiem tym posługuje się także ponad milion emigrantów tamilskich w Malezji i Singapurze. Język urzędowy Singapuru, Sri Lanki i stanu Tamil Nadu.

Tamilski język literacki wykształcił się już w I w. n.e. Do zapisu używa się odrębnego pisma południowoindyjskiego (pisma tamilskiego).

System fonologiczny

Samogłoski

Krótkie Długie
Przednie Centralne Tylne Przednie Centralne Tylne
Wysokie i u iː uː
Średnie e o eː oː
Niskie a (ai) aː (aw)
ஒள

Spółgłoski

W przeciwieństwie do większości języków indyjskich, w tamilskim nie ma rozróżnienia spółgłosek przydechowych i nieprzydechowych. W poniższej tabelce podano fonemy języka tamilskiego wraz z odpowiadającymi im znakami graficznymi w alfabecie tamilskim. W nawiasach obok podstawowej formy fonemu podano tzw. alofony, czyli najważniejsze warianty danego dźwięku.

Wargowe Zębowe Dziąsłowe Retrofleksywne Podniebienne Tylnojęzykowe
Zwarte p (b) () ʈ (ɖ) ʨ (ʥ) k (g) (x)
Nosowe m ɳ ɲ ŋ
Uderzeniowe ɾ̪
Drżące r
Półotwarte centralne ʋ ɻ j
Półotwarte Boczne ɭ

W zależności od pozycji w wyrazie, poszczególne grafemy mogą oznaczać różne dźwięki. Podobnie jak w wielu innych językach, sąsiadujące ze sobą spółgłoski wykazują skłonność do upodobnienia pod względem miejsca i sposobu artykulacji. Wyrazy zapożyczone (zwykle z sanskrytu lub angielskiego) zazwyczaj zachowują wymowę języka pierwotnego, np. bas z ang. bus. Poniższa tabelka przedstawia wykaz grafemów spółgłoskowych i odpowiadające im dźwięki:

Grafem Wymowa Przykłady
க் k k w nagłosie i przy podwojeniu bezdźwięcznie, jak polskie k கால் kāl [kɑːl] „stopa“, பக்கம் pakkam [ˈpakːʌm] „strona“
g po spółgłoskach nosowych dźwięcznie, jak polskie g நாங்கள் nāṅkaḷ [ˈɑːŋɡəɭ] „my“
x między samogłoskami tylnymi i centralnymi jak polskie ch போகும் pōkum [ˈpoːxum] „pójdzie“
ɣ między samogłoskami przednimi dźwięcznie jak h w "Bohdan" செய்கிறேன் ceykiṟēṉ [ˈsejɣireːn] „robię“
ங் ŋ jak ng w ang. sing இங்கே iṅkē [ˈiŋɡeː] „tutaj“
ச் c s w nagłosie i między samogłoskami bezdźwięcznie jak polskie s சோறு cōṟu [ˈsoːrɯ] „gotowany ryż“, பசி paci [ˈpasi] „głód“
ʨ przy podwojeniu jak polskie ć பேச்சு pēccu [ˈpeːʨɯ] „mowa“
ʥ po spółgłosce nosowej jak polskie கொஞ்சம் koñcam [ˈkɔɲʥʌm] „trochę“
ஞ் ñ ɲ jak polskie ń பஞ்சு pañcu [ˈpaɲʒɯ] „bawełna“, ஞாபகம் ñāpakam [ˈɲɑːbəxʌm] „wspomnienie“
ட் ʈ w nagłosie (jedynie wyrazów zapożyczonych) oraz przy podwojeniu jako bezdźwięczna spółgłoska retrofleksywna (t z wygiętym do tyłu językiem) டீ ṭī [ʈiː] ang. „tea“, கட்டு kaṭṭu [ˈkaʈːɯ] „wiązać“
ɖ po spółgłoskach nosowych oraz między samogłoskami wymawiana jako d z wygiętym do tyłu językiem ஆண்டு āṇṭu [ˈɑːɳɖɯ] „rok“, படம் paṭam [ˈpaɖʌm] „obraz“
ண் ɳ retrofleksywne (wymawiane z wygiętym do tyłu językiem) n பணம் paṇam [ˈpaɳʌm] „pieniądze“
த் t w nagłosie i przy podwojeniu jak polskie t தாய் tāy [ɑːj] „matka“, சத்தம் cattam [ˈsaːʌm] „upadek“
po spółgłoskach nosowych wymawiane dźwięcznie, jak polskie d அந்த anta [ˈaə] „tamten“
ð] między samogłoskami jak th w ang. the மாதம் mātam [ˈmɑːðʌm] „miesiąc“
ந் n jak polskie n நான் nāṉ [ɑːn] „ja“
ப் p p w nagłosie i przy podwojeniu jak polskie p பல் pal [pal] „ząb“, உப்பு uppu [ˈupːɯ] „sól“
b po spółgłoskach nosowych wymawiane dźwięcznie, jak polskie b பாம்பு pāmpu [pɑːmbɯ] „wąż“
β między samogłoskami wymawiane dźwięcznie தீபம் tīpam [ˈiːβʌm] „lampa“
ம் m m jak polskie m மீன் mīṉ [miːn] „ryba“
ய் y j jak polskie j யார் yār [jɑːɾ] „kto“
ர் r ɾ jak polskie r z jednym uderzeniem czubka języka அரை arai [ˈaɾa] „połowa“
ல் l l jak polskie l காலம் kālam [ˈkɑːlʌm] „czas“
வ் v ʋ podobne do polskiego w வானம் vānam [ˈʋɑːnʌm] „niebo“
ழ் ɻ spółgłoska retrofleksyjna dźwięczna, brzmiąca pośrednio między polskim ż, l i „angielskim” r வழி vaḻi [ˈʋaɻi] „droga“
ள் ɭ retrofleksyjne l நீளம் nīḷam [ˈɨːɭʌm] „długość“
ற் r między samogłoskami jako "wibrujące" r z kilkoma uderzeniami czubkiem języka அறை aṟai [ˈara] „pokój“
r przy podwojeniach wymawiane jako połączenie dziąsłowego t i r காற்று kāṟṟu [ˈkɑːtːrɯ] „wiatr“
dr po nosowych wymawiane jako połączenie dziąsłowego d i r பன்றி paṉṟi [ˈpandri] „świnia“
ன் n dziąsłowe n பூனை pūṉai [ˈpuːna] „kot“
ஜ் j ʥ jak polskie ஜாதி jāti [ˈʤɑːði] „kasta“
ஷ் ʂ retrofleksywne (wymawiane z odgiętym do tyłu językiem) sz கஷ்டம் kaṣṭam [ˈkaʂʈʌm] „trudność“
ஸ் s s jak polskie s புஸ்தகம் pustakam [ˈpustʌxʌm] „książka“
ஹ் h ɦ dźwięczne h ஹஜி haji [ˈɦaʤi] „hadżdżi“
h przydech krtaniowy, jak angielskie h w have அஃறிணை aḵriṇai [ˈahrɨɳɛ] „rodzaj nijaki“

Morfologia

Z punktu widzenia typologicznego tamilski jest językiem aglutynacyjnym, relacje gramatyczne odzwierciedlane są za pomocą systemu sufiksów i postpozycji.

Składnia

Tamilski jest językiem typu SOV, czyli czasownik występuje zwykle na końcu zdania. Jednak składnia języka jest dość elastyczna i może on pojawiać się także w innych miejscach, powodując subtelne różnice w znaczeniu.

Tamilski preferuje postpozycję w stosunku do prepozycji. Podmiot zdania nie musi być wyrażony bezpośrednio (podmiot gramatyczny), może pozostać domyślny. Nie jest też obowiązkowe występowanie zarówno orzeczenia, jak i dopełnień. Zdanie może składać się jedynie z czasownika (np. muṭintuviṭṭatu – ukończony) lub tylko z podmiotu i dopełnienia (atu eṉ vīṭu – to [jest] mój dom). Język tamilski nie posiada łącznika, a więc formy osobowej czasownika być, służącej do łączenia cech obiektu z samym obiektem w ramach zdania.

Słownictwo

Zasób leksykalny w większej części drawidyjski, istnieje pewna ilość zapożyczeń z sanskrytu, języków munda i innych. W odróżnieniu od innych języków drawidyjskich stopień sanskrytyzacji słownictwa jest stosunkowo niewielki.

System pisma

Starożytne pismo tamilskie, bardzo różniące się od współcześnie używanego
Strona Biblii w języku tamilskim
(1723)
 Osobny artykuł: Pismo tamilskie.

Pismo tamilskie to alfabet sylabiczny, a więc jeden znak oznacza jedną sylabę. Większość znaków składa się z elementu spółgłoskowego i samogłoskowego, choć istnieją też grafemy oznaczające samodzielne samogłoski. Alfabet tamilski zawiera 12 elementów samogłoskowych, 18 spółgłoskowych, co daje razem 276 znaków kombinowanych. Oprócz tego jest też 5 znaków grantha, służących do zapisu słów zapożyczonych z sanskrytu.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Język tamilski
  • Alfabet tamilski
  • Wiadomości w języku tamilskim na BBC (również audio)
  • Survival Phrases in Tamil
Kontrola autorytatywna (język naturalny):
  • LCCN: sh85132190
  • GND: 4120353-7
  • NDL: 00572638
  • BnF: 119478953
  • BNCF: 11353
  • NKC: ph292481
  • BNE: XX4772555
  • J9U: 987007558308905171
Encyklopedia internetowa: