Pietro Senex

Pietro Senex
Kardynał biskup
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data śmierci

1134

Biskup Porto-Santa Rufina
Okres sprawowania

1102-1130 i 1130-1134

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

1102

Pietro Senex (zm. 1134) – kardynał-biskup Porto od 1102 roku.

Życiorys

Pochodził prawdopodobnie z Rzymu. Od marca 1102 do 1109 był legatem papieskim i gubernatorem w Benewencie. W kwietniu 1111 należał do grona 16 kardynałów zmuszonych do zatwierdzenia zawartego przez Paschalisa II układu z Ponte Mammolo, w którym papież, uwięziony uprzednio przez cesarza Henryka V, zgodził się na uznanie prawa cesarza do inwestytury świeckiej. Rok później uczestniczył w synodzie laterańskim, na którym doszło do unieważnienia tego układu jako zawartego pod przymusem. W 1114 ponownie był legatem w Benewencie. W latach 1117-20 pełnił funkcję papieskiego wikariusza w Rzymie. Uczestniczył w papieskiej elekcji 1118, w wyniku której papieżem został Gelazjusz II. W marcu 1119 doprowadził do zatwierdzenia przez duchowieństwo rzymskie wyboru Kaliksta II, dokonanego przez nielicznych kardynałów towarzyszących Gelazjuszowi II na wygnaniu we Francji. W 1121 był legatem w Wenecji, a następnie w Ziemi Świętej. Do Rzymu powrócił na początku 1123 roku. Uczestniczył w papieskiej elekcji 1124. Podpisywał bulle papieskie między 8 marca 1114 a 10 kwietnia 1129. Od około 1126 roku był dziekanem Kolegium Kardynalskiego. W czasie podwójnej papieskiej elekcji 1130 poparł antypapieża Anakleta II i udzielił mu sakry biskupiej w dniu 23 lutego 1130. Podpisał dekret wyborczy Anakleta II z 14 lutego 1130 oraz jego bulle z 27 marca i 24 kwietnia tego samego roku. W 1133 był legatem Anakleta II wobec króla Niemiec Lotara III. Zmarł prawdopodobnie w 1134.

Bibliografia

  • R. Hüls, Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049-1130, Tybinga 1977
  • H.W. Klewitz, Reformpapsttum und Kardinalkolleg, Darmstadt 1957
  • J.M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912
  • p
  • d
  • e
Wikariusze
przed 1558
  • Giovanni Marsicano (1106/1107)
  • Pietro Senex (1115, 1117–1120)
  • Corrado Demetri (1130–1137[A])
  • Gregorio Centu (1160)
  • Juliusz (1161–1164)
  • Giovanni da Sutri (1164–1165, 1177)
  • Walter (1167–1168)
  • Gerardo (1184–1188)
  • Ottaviano di Paoli (1198)
  • Pietro Gallocia (1206)
  • Pietro Sasso (1217)
  • Romano Bonaventura (1236)
  • Giacomo Pecoraria (1238)
  • Stefano Conti (1245–1251)
  • Riccardo Annibaldi (1252)
  • Tommaso Fusconi di Berta (1260)
  • Giovanni Colonna (1262)
  • Tommaso da Lentini (1264)
  • Aldobrandino Cavalcanti (1272)
  • Latino Malabranca Orsini (1279)
  • Bartolomeo di Grosseto (1288)
  • Giovanni di Iesi (1290, 1295)
  • Salvo di Recanati (1291)
  • Lamberto di Veglia (1296)
  • Alemanno di Tiro e Oristano (1299)
  • Ranuccio di Cagliari (1301)
  • Niccolò Alberti (1302)
  • Giovanni di Osimo (1303)
  • Giacomo di Sutri (1303)
  • Guittone Farnese (1307)
  • Isnardo Tacconi (1309)
  • Ruggero da Casole (1313)
  • Giovanni di Nepi (1317)
  • Andrea di Terracina (1322, 1325)
  • Angelo Tignosi (1324, 1325)
  • Giovanni Pagnotta (1334, 1335)
  • Nicola Zucci (1341)
  • Raimondo di Rieti (1343)
  • Ponzio di Orvieto (1348, 1349)
  • Giovanni di Orvieto (1361)
  • Pietro Boerio (1365)
  • Giacomo di Muti (1369)
  • Luca Gentili Ridolfucci (1375)
  • Stefano Palosi (1380)
  • Gabriele Gabrieli (1383)
  • Lorenzo Corvini (1389)
  • Giovanni di San Paolo fuori le Mura (1392)
  • Francesco Scaccani (1394, 1399)
  • Paolo di Francesco di Roma (1405, 1407)
  • Francesco di San Martino (1411)
  • Giacomo Isolani (1414–1418)
  • Sante di Tivoli (1420, 1421, 1424)
  • Nicola Lazzaro di Guinigi (1427)
  • Daniele Gari Scotti (1431)
  • Gasparre di Diano (1431)
  • Stefano di Volterra (1434)
  • Genesio di Cagli (1435)
  • Andrea di Osimo (1437)
  • Giosuè Mormile (1441)
  • Onofrio Francesco (1444)
  • Roberto Cavalcanti (1447, 1448)
  • Berardo Eroli (1449)
  • Francesco de Lignamine (1458, 1459)
  • Giovanni Neroni (1461, 1462)
  • Nicola Trevisano (1479, 1487)
  • Leonardo di Albenga (1485)
  • Giacomo Botta (1486, 1489)
  • Jaime Serra i Cau (1492, 1494)
  • Pietro Gamboa (1501)
  • Pietro Accolti (1505)
  • Domenico Giacobazzi (1511)
  • Andrea Giacobazzi (1520)
  • Paolo Capizucchi (1521)
  • Bartolomeo Guidiccioni (1539)
  • Pomponio Cecci (1540)
  • Filippo Archinto (1542)
  • Ludovico Beccadelli (1554)
  • Pietro di Lucera (1555)
  • Virgilio Rosario (1555)
Wikariusze
od 1558
  1. urząd sprawował jeszcze trzykrotnie: w 1145, 1147–1149 i 1150–1152
Kontrola autorytatywna (osoba):