Romano Bonaventura
| Kardynał biskup | |||
 | |||
| Miejsce urodzenia | Rzym | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 20 lutego 1243 | ||
| Legat papieski we Francji | |||
| Okres sprawowania | 1225–1227, 1228–1230 | ||
| Prior episcoporum ac omnium cardinalium | |||
| Okres sprawowania | 1 maja 1240–20 lutego 1243 | ||
| Wyznanie | Rzymskokatolickie | ||
| Diakonat | 5 marca 1216 | ||
| Prezbiterat | 1235 | ||
| Nominacja biskupia | 1231 | ||
| Sakra biskupia | 1235 | ||
| Kreacja kardynalska | 5 marca 1216 | ||
| Kościół tytularny | S. Angelo (5 marca 1216) | ||
| |||
Romano Bonaventura (zm. 20 lutego 1243) — włoski kardynał.
Życiorys
Nominację kardynalską (z tytułem diakona S. Angelo in Pescheria) uzyskał od papieża Innocentego III na początku 1216 roku. Uczestniczył w papieskiej elekcji 1216. Służył jako legat papieski we Francji, gdzie uczestniczył w synodach w Bourges, Paryżu i Tuluzie i wprowadził ustawodawstwo antyheretyckie. Był także gubernatorem Kampanii i Spoleto oraz wikariuszem Rzymu. W 1231 roku został wybrany biskupem suburbikarnej diecezji Porto, jednak sakrę biskupią przyjął prawdopodobnie dopiero w 1235 roku, gdyż w bulli papieskiej datownej na 3 stycznia 1235 wciąż występuje jako diakon S. Angelo. Był zwolennikiem bezkompromisowej polityki Grzegorza IX wobec cesarza Fryderyka II. Uczestniczył w papieskiej elekcji 1241; był na niej wysuwany jako kandydat na papieża. Zmarł w trakcie sediswakancji po śmierci Celestyna IV.
Bibliografia
- Romano Bonaventura
- p
- d
- e
- p
- d
- e
| Wikariusze przed 1558 |
|
|---|---|
| Wikariusze od 1558 |
|
- ↑ urząd sprawował jeszcze trzykrotnie: w 1145, 1147–1149 i 1150–1152
