Antonio Carafa

Antonio Carafa

Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	25 marca 1538 Neapol
Data i miejsce śmierci	13 stycznia 1591 Rzym
Prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Łaski
Okres sprawowania	1569–1591
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	1559
Kreacja kardynalska	24 marca 1568 Pius V
Kościół tytularny	S. Eusebio S. Maria in Cosmedin S. Maria in Via Lata Ss. Giovanni e Paolo
Multimedia w Wikimedia Commons

Antonio Carafa (ur. 25 marca 1538 w Neapolu, zm. 13 stycznia 1591 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 25 marca 1538 roku w Neapolu, jako syn Rinalda I Carafella Carafy Stadery i Joannelli Carafy della Spiny (jego bratem był Carlo Carafa)^[1]. Gdy jego wuj, Paweł IV został papieżem, Carafa udał się do Rzymu, gdzie otrzymał wykształcenie^[1]. W latach 1563–1564 studiował prawo na Uniwersytecie Padewskim^[1]. Wiosną 1559 roku został kanonikiem bazyliki watykańskiej i protonotariuszem apostolskim, a niedługo potem przyjął święcenia diakonatu^[1]. W tym samym roku musiał opuścić miasto, z powodu prześladowań członków rodu Carafów i udał się do Abruzji, Padwy i Neapolu^[1]. Gdy Pius V zrehabilitował jego nazwisko, Carafa powrócił do Rzymu i ponownie objął kanonikat bazyliki watykańskiej^[1]. 24 marca 1568 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię San Eusebio^[2]. Rok później został prefektem Trybunału Sygnatury Łaski^[1]. 12 grudnia 1583 roku został podniesiony do rangi kardynała prezbitera i otrzymał kościół tytularny San Eusebio^[2]. W 1585 roku został bibliotekarzem Kościoła Rzymskiego, a rok później prefektem kongregacji ds. soboru trydenckiego^[1]. Zmarł 13 stycznia 1591 roku w Rzymie^[1].

Przypisy