Jedlicze

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Jedlicze
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Pałac Stawiarskich
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

krośnieński

Gmina

Jedlicze

Data założenia

XV wiek

Prawa miejskie

1768

Burmistrz

Jolanta Urbanik

Powierzchnia

10,6 km²

Populacja (31.12.2017)
• liczba ludności
• gęstość


5761[1][2]
543,5 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 13

Kod pocztowy

38-460

Tablice rejestracyjne

RKR

Położenie na mapie gminy Jedlicze
Mapa konturowa gminy Jedlicze, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jedlicze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Jedlicze”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Jedlicze”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Jedlicze”
Ziemia49°42′59″N 21°38′44″E/49,716389 21,645556
TERC (TERYT)

1807044

SIMC

0953237

Urząd miejski
Rynek 6
38-460 Jedlicze
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa

Jedlicze – miasto w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, położone nad rzeką Jasiołką. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Jedlicze. Miasto znajduje się w zachodniej części Kotliny Jasielsko-Krośnieńskiej, będącej centralną częścią Dołów Jasielsko-Sanockich. Jedlicze leży w dawnej ziemi sandomierskiej historycznej Małopolski, położone było w powiecie pilzneńskim w województwie sandomierskim[3].

Jedlicze należy do Miejskiego Obszaru Funkcjonalnego miasta Krosna. Obszar ten liczy 115 tys. mieszkańców[4].

Według danych z 1 stycznia 2018 Jedlicze liczyło 5761 mieszkańców[1].

Historia

Genezy nazwy miejscowości doszukiwać się można w prasłowiańskim słowie „jedla”, które oznacza jodłę. Nazwa ta została podczas zaboru austriackiego przekształcona na bliższe miejscowemu językowi Jedlicze.

Osada powstała u schyłku XIV wieku. Odnotowana była w 1409[5]. W pierwszych wzmiankach, poświadczających istnienie miejscowości, wymieniony został w 1410 sołtys Piotr z Jedlicza, jako uczestnik bitwy pod Grunwaldem. W tych czasach Jedlicze było własnością rodu Mleczków i Bączalskich. W 1427 w miejscowych dokumentach figuruje Piotr Mleczko z Jedlicza (właściciel Polanki 1429-1435), który pożycza szlachetnemu Fryderykowi z Jaćmierza 100 marek. W 1464 Mikołaj Mleczko z Jedlicza sprzedał wolne użytkowanie lasu w Polance Klemensowi Zebrzydowskiemu. W 1530 Jedlicze należało jeszcze do Mikołaja Mleczki i Stanisława Bączalskiego. W 1536 do parafii Jedlicze należały wsie szlacheckie Polanka i Żarnowiec, jako własność Mikołaja Żarnowieckiego. Jemu to bp Piotr z Chrząstowa darował Pałac Biskupi w Krośnie na czas jego życia. Przy tym zobowiązał bliskich dziedzica, aby po śmierci Żarnowieckiego budynek przekazać biskupowi przemyskiemu.

Pod koniec XVI wieku właścicielem Jedlicza był Justus Romer z Chyżowa, który utworzył w 1598 prebendę, zaś w 1630 właścicielem Jedlicza był Jan Bączalski. W 1655 i 1657 miejscowość splądrowały wojska szwedzkie i siedmiogrodzkie. W 1680 dziedzicem Jedlicza był Piotr Wielowiejski, a następnie była w posiadaniu rodziny Wielowiejskich. Przy ogólnej tendencji do zakładania miast, rodzina Wielowiejskich starała się o nadanie praw miejskich osadzie. Remigiusz Wielowiejski w 1740 zbudował w Jedliczu kościół. W II poł. XVIII wieku wieś stanowiła własność Karnickich, za których staraniem Jedlicze w 1768 otrzymało prawa miejskie. Stanisław August Poniatowski potwierdził nadanie tych praw, m.in. do urządzania pięciu jarmarków rocznie. W kwietniu 1769 na Ziemi Krośnieńskiej pod Jedliczem, odbył się zjazd szlachty zawiązującej konfederację. Szlachta wybrała marszałkiem konfederacji Adama Parysa (ok. 1740-1817). Oficjalne wybory na konfederackiego marszałka sandomierskiego, odbyły się w Pilźnie. 5 kwietnia 1770 rozegrała się bitwa pod Jedliczem konfederackiego oddziału Mączyńskiego przeciw wojskom rosyjskim Jełczaninowa.

W czasie zaborów Jedlicze utraciło prawa miejskie. W pierwszej połowie XIX wieku Jedlicze stało się własnością rodziny Stojowskich. Adam Stojowski, dziedzic Jedlicza, wspierał działalność emisariuszy Edwarda Dembowskiego i był jednym z organizatorów Gwardii Narodowej. Od Ewy Stojowskiej Jedlicze nabył przemysłowiec naftowy Seweryn Stawiarski, który zakupił również: Wolę Dębowiecką (odziedziczoną potem przez Waleriana Stawiarskiego), Załęże koło Osieka (w 1871) i majątek po Ignacym ŁukasiewiczuChorkówkę (w 1882). W latach 1872–1884 wybudowano linie kolejowe przez Jedlicze: ze Stróż do Zagórza, a w 1890 łączącą Rzeszów z Krosnem ze stacją kolejową. Wraz z wybudowaniem w latach 1899–1902 dużej rafinerii ropy naftowej Jedlicze zaczęło nabierać większego znaczenia gospodarczego. Walerian Stawiarski miał spółkę Co. „Fabryka Nafty w Krośnie” w latach 1922–1925. Jego ród był ostatnim właścicielem Jedlicza.

8 września 1939 bataliony 1 pułku Strzelców Podhalańskich skoncentrowały się w rejonie Jedlicza, skąd rozpoczęły odwrót na wschód w kierunku Lwowa.
W czasie okupacji 25 lutego 1942 w Pałacu Stawiarskich Gestapo z Krakowa aresztowało: pisarza Kazimierza Zdziechowskiego, hr. Władysława Krasickiego, dr. Stanisława Żejmo-Żejmisa, oficera ZWZ Rudka z Krakowa i Adama Stanisława Mickiewicza – męża córki Marii Konopnickiej, a w następnych dniach, na plebanii: ks. Józefa Przybylskiego, prof. Stefana Firleja oraz hr. Tadeusza Dzieduszyckiego (6 lutego 1995 odsłonięto tablicę upamiętniającą aresztowanych i zamordowanych w Auschwitz-Birkenau).

  • Kościół parafialny
    Kościół parafialny
  • Park w zespole pałacu Stawiarskich
    Park w zespole pałacu Stawiarskich
  • Kaplica cmentarna
    Kaplica cmentarna

W 1942 Niemcy zlikwidowali getto, wywożąc ok. 200 Żydów do Warzyc.

W roku 1944 gestapo jasielskie rozstrzelało w Jedliczu 22 mężczyzn, najprawdopodobniej więźniów z Jasła w odwecie za zastrzelenie policjanta. Zwłoki pomordowanych leżały dwa dni na drodze jako przestroga dla ludności. Ciała ofiar złożono do wspólnej mogiły przy drodze do Długiego. W Jedliczu działała Placówka AK Jaśmin, Jaga, OP-15, która brała udział w wielu akcjach. Placówką dowodził por. Józef Domaniecki Szczerba (do I 1942), a następnie chor. Franciszek Kaczkowski Dragat (od II 1942 do IX 1944). Do największej akcji na terenie gminy należało zaatakowanie, w kwietniu 1943, szkoły ukraińskich Werkschutzów, później wcielonej do SS „Galizien”, oraz wysadzenie torów kolejowych w lecie 1944. Wykoleiło się wówczas 13 wagonów z bronią i amunicją przeznaczoną dla frontu wschodniego. Po por. Domanieckim komendę placówki przejął ppor. Stanisław Betlej (1910 – 22 kwietnia 1945) ps. „Lampart”, „Sierp”, który dowodził placówką w Akcji „Burza” i wspólnie z placówkami w Krośnie („Korzeń”) i Korczynie („Konwalia”), wystawił 2 batalion 6 Pułku Strzelców Podhalańskich, biorący udział w zgrupowaniu w Odrzykoniu i w walkach w okolicach Iwonicza.

Jedlicze prawa miejskie uzyskały ponownie w 1967 r.

W 1968 roku na budynku szkoły podstawowej odsłonięto tablicę pamiątkową ku czci Armii Ludowej[6].

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. krośnieńskiego.

Osiedla

Jedlicze ma 3 osiedla: Jedlicze-Centrum, Jedlicze-Męcinka, Jedlicze-Borek[7].

Demografia

Według danych z 2012 r. miasto miało 5788 mieszkańców[8].

  • Piramida wieku mieszkańców Jedlicza w 2014 roku[1].

Architektura

W Jedliczu warto zobaczyć neogotycki kościół z 1925, a także zespół pałacowo-parkowy. W Pałacu Stawiarskich z 1925 mieści się Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej. Na uwagę zasługuje również neogotycka kaplica cmentarna z 1864. Na tutejszym cmentarzu pochowane są dwie córki Marii KonopnickiejLaura Pytlińska (zm. 1935) i Zofia Mickiewiczowa (zm. 1956). Tu także spoczywa Stanisław Betlej oraz znajduje się zbiorowa mogiła 22 bezimiennych patriotów, rozstrzelanych przez Niemców. Spoczywała tu również aktorka Wanda Siemaszkowa, zmarła w Jedliczu w 1947.

Dworek z XVIII wieku w Żarnowcu, w którym mieszkała Maria Konopnicka został jej przekazany jako dar narodu polskiego w dwudziestopięciolecie twórczości pisarskiej. Jest on pięknie położony w parku krajobrazowym, na stromej skarpie, tuż obok rzeki Jasiołki. W dworku mieści się Muzeum Biograficzne im. Marii Konopnickiej.

Oświata i kultura

Placówki oświatowe w Jedliczu to: Przedszkole Samorządowe, Niepubliczne Przedszkole Sióstr Michalitek, Zespół Szkół Publicznych (szkoła podstawowa i gimnazjum), Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej, Zespół Szkół im. Armii Krajowej. W mieście działa także Gminny Ośrodek Kultury i Gminna Biblioteka Publiczna im. Kaspra Wojnara.

Media

  • Jedlicze24.pl – lokalny portal informacyjny, który swoim zasięgiem obejmuje gminę Jedlicze i część powiatu krośnieńskiego. Rozpoczął działalność w 2012 roku[9].

Wspólnoty wyznaniowe

Dojazd

Do Jedlicza można dojechać liniami komunikacji miejskiej Krosna „2”, „11”, „16” i nocną „N1”. Dojazd oferują także busy. Ponadto dojechać można komunikacją PKP od strony Jasła oraz od strony Sanoka (linia kolejowa 108).

Sport

  • klub piłkarski ZKS Nafta Jedlicze[12]
  • Obiekty sportowe: Stadion ZKS Nafta Jedlicze – boisko ze sztuczną nawierzchnią, hala sportowa.

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. a b c Jedlicze w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018 r.
  3. Franciszek Błoński: Biecz. Studia historyczne. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1963, s. 129.
  4. Zasięg MOF Krosno.
  5. JEDLICZE, miasto w woj. krośnieńskim. Nazwa notowana w 1409 r. w: Kazimierz Rymut, „Nazwy miast Polski”, 1987, s. 94.
  6. Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 391.
  7. BIP gminy.
  8. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2010 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2011-06-10. ISSN 1734-6118.
  9. O nas. jedlicze24.pl. [dostęp 2023-03-14].
  10. Parafie [online], przemyska.pl [dostęp 2023-03-27] .
  11. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-05-25] .
  12. Strona klubu ZKS Nafta Jedlicze.
  13. Partnerstwo [online], jedlicze.pl [dostęp 2023-06-01]  (pol.).

Bibliografia

  • Gmina Jedlicze, Przedsiębiorstwo Usługowo-Wytwórcze Roksana, 2008.
  • Jedlicze i okolice (nie tylko przewodnik), Janusz Michalak, Krosno 2002.

Linki zewnętrzne

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Jedlicze
  • Jedlicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 545 .
  • Historia Żydów w Jedliczu na portalu Wirtualny Sztetl
  • p
  • d
  • e
Jedlicze
Części miasta wg TERYT
  • Borek
  • Dwór
  • Górka
  • Grabiny
  • Kolonia Dolna
  • Kolonia Górna
  • Męcinka
  • Miasto
  • Na Podłączu
  • Na Stawkach
  • Na Winnicy
  • Place
  • Rynek
  • Wisze
  • Zapłocia
  • Zawodzie

Herb Jedlicza

  • p
  • d
  • e
Powiat krośnieński
Miasta
Gminy miejsko-wiejskie
  • Dukla
  • Iwonicz-Zdrój
  • Jedlicze
  • Rymanów
Gminy wiejskie
  • Chorkówka
  • Jaśliska
  • Korczyna
  • Krościenko Wyżne
  • Miejsce Piastowe
  • Wojaszówka

  • p
  • d
  • e
Powiat krośnieński (1920–39 i 1941–75) (► II RP) (► GG)
Przynależność wojewódzka
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 )
Miasteczka (1920–34)
Gminy miejskie (1920–39→ i 1945–75)
Osiedla (1954–72)
Gminy wiejskie zbiorowe
(1934–39→, 1945–54 i 1973–75)
  • Bratkówka (od19391944)
  • Chorkówka
  • Dukla (od 1973)
  • Frysztak (do 1954)
  • Iwonicz (do 1954)
  • Iwonicz-Zdrój (od 1973)
  • Jaśliska (od 1973)
  • Jedlicze
  • Korczyna
  • Miejsce Piastowe
  • Nadole (do 1954)
  • Odrzykoń (do19391944)
  • Polany (do 1954)
  • Rymanów (od 1973)
  • Tylawa (do 1954)
  • Wiśniowa (do 1954)
  • Zarszyn (od 1973)
Gromady
(1954–72)
  • Besko ( 1972)
  • Bóbrka (1954–61)
  • Bratkówka (1954–72)
  • Cergowa (1954–59)
  • Chlebna (1954–61)
  • Chorkówka (1954–72)
  • Cieszyna (1954 )
  • Frysztak (1954 )
  • Głowienka (1954–72)
  • Gogołów (1954 )
  • Iwla (1954–72)
  • Iwonicz (1954–72)
  • Jaćmierz ( 1972)
  • Jaszczew (1954–68)
  • Jaśliska ( 1972)
  • Jedlicze (1954–58)
  • Kobylany (1954–72)
  • Kombornia (1954–72)
  • Kopytowa (1954–72)
  • Korczyna (1954–72)
  • Kożuchów (1954 )
  • Krościenko Wyżne (1954–72)
  • Lubatowa (1954–72)
  • Lubla (1954 )
  • Łęki Dukielskie (1954–61)
  • Łęki Strzyżowskie (1954–61)
  • Miejsce Piastowe (1954–72)
  • Nadole (1954–72)
  • Nowosielce ( 1972)
  • Odrzykoń (1954–72)
  • Polanka (1954–61)
  • Polany (1954–72)
  • Posada Górna ( 1972)
  • Pstrągówka (1954 )
  • Rogi (1954–72)
  • Równe (1954–72)
  • Różanka (1954 )
  • Sieniawa ( 1972)
  • Szufnarowa (1954 )
  • Targowiska (1954–61)
  • Trzciana (1954–59)
  • Turaszówka (1954–72)
  • Tylawa (1954–72)
  • Węglówka (1954–72)
  • Wiśniowa (1954 )
  • Wojaszówka (1954–72)
  • Wróblik Szlachecki ( 1972)
  • Zarszyn ( 1972)
  • Zręcin (1954–72)
  • Żarnowiec (1959–72)
Gminy (1941–44)
Miejskie
Wiejskie
  • Chorkówka (←)
  • Domaradz ()
  • Dydnia ()
  • Dynów ()
  • Haczów ()
  • Grabownica Starzeńska ()
  • Iwonicz (←)
  • Jaśliska ()
  • Jedlicze (←)
  • Korczyna (←)
  • Miejsce Piastowe (←)
  • Nadole (←)
  • Nozdrzec ()
  • Odrzykoń (← do 1944)
  • Przysietnica ()
  • Rymanów ()
  • Tylawa (←)
  • p
  • d
  • e
Miasta i miasteczka zdegradowane reformą gminną z 1933–1934

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTPosiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Gminy miejskie
  • Bnin (1395–1934)
  • Boćki (1509–1934)
  • Brzostek (1367–1934, od 2009)
  • Budzyń (1458–1934, od 2021)
  • Ciężkowice (1348–1934, od 2000)
  • Czarny Dunajec (1879–1896, 1925–1934, od 2023)
  • Dobrzyca (1440–1934, od 2014)
  • Gąsawa (1388–1934, od 2024)
  • Gębice (1425–1934)
  • Jagielnica (1518–1934)
  • Jaraczewo (1519–1934, od 2016)
  • Jazłowiec (1519–1934)
  • Kopanica (1450–1934)
  • Lanckorona (1366–1934)
  • Łohiszyn (1570–1934, od 1959OTP)
  • Mielnik (1440–1934)
  • Mieścisko (1474–1934, od 2024)
  • Narew (1529–1934)
  • Niżankowice (1431–1934, od 1940OTP)
  • Nowe Miasto nad Wartą (1283–1934)
  • Nowy Dwór (1578–1934)
  • Nowy Wiśnicz (1616–1934, od 1994)
  • Obrzycko (1458–1934, od 1990)
  • Odelsk (1546–1934)
  • Piaski (1775–1934)
  • Powidz (1243–1934)
  • Rogowo (1380–1580, 1672–1934)
  • Rostarzewo (1752–1934)
  • Rychtal (1294–1934, od 2024)
  • Ryczywół (1426–1934)
  • Rynarzewo (1299–1934)
  • Stara Sól (1557–1934, od 1940OTP)
  • Szereszów (1569–1934, od 1940OTP)
  • Święciechowa (1277–1934)
  • Ulanów (1616–1934, 1941–1945, od 1958)
  • Uście Solne (1616–1934)
  • Władysławów (1727–1870, 1919–1934)
  • Wojnicz (1369–1934, od 2007)
  • Zaniemyśl (1742–1934, 1940–1948)
Gminy wiejskie
z prawami miejskimi
Gminy wiejskie
z prawami miasteczka

Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.

Kontrola autorytatywna (miasto):
  • VIAF: 247830259
  • GND: 4555553-9
  • J9U: 987010685113105171