Placówka Straży Granicznej I linii „Oporzec”

Placówka Straży Granicznej I linii „Oporzec”

Most kolejowy w Oporcu, Bieszczady Skolskie
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1928
Organizacja
Dyslokacja	Oporzec
Formacja	Straż Graniczna
Podległość	Komisariat SG „Sławsko”

Placówka Straży Granicznej I linii „Oporzec” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej w okresie międzywojennym.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną^[1].

Rozkazem nr 5 z 16 maja 1928 roku w sprawie organizacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Sławsko”. Placówka Straży Granicznej I linii „Oporzec” znalazła się w jego strukturze^[2]. Placówka SG „Oporzec” wystawiała posterunek w m. Ławoczne^[3].

Na początku 1939 roku 1 pułk piechoty KOP „Karpaty” przejął od Straży Granicznej odcinek granicy polsko-węgierskiej. Placówka Straży Granicznej I linii „Oporzec” została rozwiązana. Batalion KOP „Skole” zorganizował między innymi strażnicę KOP „Oporzec”^[4].

Służba graniczna

Sąsiednie placówki:

• placówka Straży Granicznej I linii „Kliniec” ⇔ placówka Straży Granicznej I linii „Wołosianka”− 1928^[2]

Kierownicy/dowódcy placówki

Przypisy

Bibliografia

• Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
• Grzegorz Goryński: Powstanie, organizacja i funkcjonowanie straży granicznej w latach 1928-1939. 2012. [dostęp 2016-12-31].
• Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.