Placówka Straży Granicznej I linii „Pisarzowice”

Placówka Straży Granicznej I linii „Pisarzowice” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną^[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych^[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku^[3]. W 1921 roku na terenie Słupi stacjonował sztab 1 kompanii 14 batalionu celnego. 1 kompania w Pisarzowicach wystawiła placówkę^[4]. 23 października 1921 roku od 14 batalionu celnego ochronę granicy państwowej przejęła Straż Celna^[5]. Nowo powstały komisariat SC „Miechów” zorganizował swoje placówki. W listopadzie 1922 roku nastąpiła reorganizacja. Do komisariatu „Miechów” dołączono placówkę SC w Pisarzowicach będącą wcześniej w składzie komisariatu SC „Niwki Ksiażęce”^[5]. W 1926 placówka Straży Celnej „Pisarzowice” pozostawała w podporządkowaniu komisariatu Straży Celnej „Miechów” z Inspektoratu SC „Ostrów”^[6].

 Osobny artykuł: Placówka Straży Celnej „Pisarzowice”.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną^[7].

Rozkazem nr 3 z 25 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Słupia”. Placówka Straży Granicznej I linii „Pisarzowice” znalazła się w jego strukturze^[8]. Rozkazem nr 11 z 9 stycznia 1930 roku o reorganizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski ustalił numer i organizację samodzielnego już komisariatu „Kobyla Góra”. Placówka weszła w jego skład^[9].

Służba graniczna

Placówka w 1934 roku mieściła się w budynku wynajmowanym przez Skarb Państwa. W budynku zakwaterowani byli dwaj samotni szeregowi. Pozostali wynajmowali mieszkania prywatnie na wsi^[10].

Sąsiednie placówki:

• placówka Straży Granicznej I linii „Rybin” ⇔ placówka Straży Granicznej I linii „Kozia Wielka” − 1928^[8]
• placówka Straży Granicznej I linii „Rybin” ⇔ placówka Straży Granicznej I linii „Słupia” − styczeń 1930^[9]

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
• Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.).
• Grzegorz Goryński: Powstanie, organizacja i funkcjonowanie straży granicznej w latach 1928-1939. 2012. [dostęp 2017-06-01].
• Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
• Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927 .
• Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej w Kętrzynie. ISSN 1505-1757. 
• Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
• Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088. 
• Kronika komisariatu Straży Granicznej „Kobyla Góra” w latach 1931 i 1934 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
• Kronika komisariatu Straży Granicznej „Bralin” 1931–1934 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.