Claude Simon

Claude Simon

Claude Simon w 1967 r.
Imię i nazwisko	Claude Eugène Henri Simon
Data i miejsce urodzenia	10 października 1913 Antananarywa
Data i miejsce śmierci	6 lipca 2005 Paryż
Odznaczenia
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie literatury Prix Médicis (1967)

Claude Simon (ur. 10 października 1913 w Antananarywie, zm. 6 lipca 2005 w Paryżu) – francuski pisarz, przedstawiciel nowej powieści^[1], laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1985 r.^[2][3]

Życiorys

Był wychowywany przez matkę, jego ojciec zginął podczas I wojny światowej. Dorastał w Perpignanie. Po studiach dużo podróżował^[2]. W 1936 r. wyjechał do Hiszpanii, gdzie brał udział w wojnie domowej (sympatyzował z republikanami)^[4]. W 1939 r. został powołany do wojska, służył w kawalerii^[4]. Został schwytany przez Niemców, po ucieczce przyłączył się do francuskiego ruchu oporu. Po wojnie osiedlił się w południowej Francji, zajmował się winiarstwem^[2], a także (oprócz twórczości literackiej) malarstwem oraz fotografią^[4].

Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Narodowego Zasługi^[4].

Twórczość

W 1946 r. zadebiutował powieścią Le Tricheur. Popularność przyniosła mu Droga przez Flandrię^[3]. Jego dzieła charakteryzują się stosowaniem techniki strumienia świadomości oraz długimi zdaniami^[2]. Starał się określić postawę człowieka na tle historii^[1].

Ważniejsze dzieła

Na podstawie materiału źródłowego^[1]

• Droga przez Flandrię (1960, wyd. pol. 1982)
• Histoire (1967, Prix Médicis^[4])
• La bataille de Pharsale (1969)
• Leçon de choses (1975)
• Les géorgiques (1981)
• Zaproszenie (1987, wyd. pol. 1990)
• L’acacia (1988)
• Le jardin des plantes (1997)
• Le tramway (2001)

Przypisy