Serafino Vannutelli
Kardynał biskup |
|
Kraj działania | Włochy |
Data i miejsce urodzenia | 26 listopada 1834 Genazzano |
Data i miejsce śmierci | 19 sierpnia 1915 Rzym |
Miejsce pochówku | Campo Verano |
Dziekan Kolegium Kardynalskiego |
Okres sprawowania | 25 maja 1914–19 sierpnia 1915 |
Penitencjariusz większy |
Okres sprawowania | 20 listopada 1899–19 sierpnia 1915 |
|
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | rzymskokatolicki |
Prezbiterat | 22 grudnia 1860 |
Nominacja biskupia | 1869 delegat apostolski w krajach Ameryki Łacińskiej |
Sakra biskupia | 16 lipca 1869 |
Kreacja kardynalska | 14 marca 1887 Leon XIII |
Kościół tytularny | S. Sabina S. Girolamo dei Croati biskup Ostii i Porto e Santa Rufina |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Sukcesja apostolska
Data konsekracji | 16 lipca 1869 |
Konsekrator | Costantino Patrizi Naro |
Współkonsekratorzy | Salvatore Nobili Vitelleschi Pelagio Antonio de Labastida y Dávalos |
Konsekrowani biskupi | Antonio Tomás Iturralde | 13 lutego 1870 | Jordan Marie Joseph Ballsieper | 12 maja 1878 | Cölestin Josef Ganglbauer | 28 sierpnia 1881 | Łukasz Solecki | 14 maja 1882 | Mato Vodopić | 3 września 1882 | Marijan Marković | 4 maja 1884 | Joseph Vartan Estegar | 9 listopada 1884 | Eugenio Carlo Valussi | 26 czerwca 1886 | Franz von Sales Maria Doppelbauer | 10 marca 1889 | Giosuè Bicchi | 25 czerwca 1893 | Esteban Rojas Tobar | 21 kwietnia 1895 | Maximilian Gereon von Galen | 25 lipca 1895 | Orazio Mazzella | 23 lutego 1896 | Domenico Serafini | 6 maja 1900 | Francesco Giacci | 7 października 1900 | Raffaele Virili | 29 czerwca 1901 | Mattias Dvornik | 29 września 1901 | William Giles | 13 listopada 1904 | |
Serafino Vannutelli (ur. 26 listopada 1834 w Genazzano, zm. 19 sierpnia 1915 w Rzymie) – włoski kardynał. Brat kardynała Vincenzo Vannutelli.
Życiorys
Studiował prawo, teologię i filozofię w Rzymie. W 1860 przyjął święcenia kapłańskie. Pracował w dyplomacji papieskiej. W 1869 został tytularnym arcybiskupem Nicei i delegatem apostolskim w krajach Ameryki Łacińskiej. Następnie był nuncjuszem apostolskim w Brukseli (1875-80) i w Wiedniu (1880-87). W 1887 papież Leon XIII mianował go kardynałem. Był prefektem Kongregacji do spraw Odpustów i Relikwii (1888-1889), Kongregacji Indeksu (1893-1896) oraz Kongregacji Biskupów i Zakonów (1896-1899). W styczniu 1893 został arcybiskupem Bolonii, jednak już pół roku później przeniesiono go do diecezji suburbikarnej Frascati. Wielki penitencjariusz od listopada 1899. Sekretarz Rzymskiej Inkwizycji 1903-1908. Kardynał biskup Porto e Santa Rufina od czerwca 1903. Uczestniczył w konklawe 1903. W wyniku śmierci kardynała Luigi Oreglia di Santo Stefano 7 grudnia 1913 został dziekanem Św. Kolegium Kardynalskiego. 25 maja 1914 objął właściwe dla funkcji dziekana stanowiska prefekta Kongregacji ds. Ceremonii oraz kardynała biskupa diecezji suburbikarnej Ostia (obok już posiadanej diecezji Porto e Santa Rufina). Przewodniczył konklawe 1914. Zmarł w wieku 80 lat. Jego następcą na funkcji dziekana Św. Kolegium został jego brat Vincenzo.
Bibliografia
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
Biskupi | - Zama (313)
- Faust (342)
- Domicjan
- Jowian
- Euzebiusz (370)
- Eustazjusz (390)
- Feliks (397–431)
- Petroniusz (431–450)
- Marceli
- Parteniusz
- Julian I
- Geroncjusz
- Teodor I
- Lussoriusz
- Tertulian
- Jukundus (496)
- Teodor II
- Klemens
- Piotr I
- German
- Konstantyn
- Julian II
- Adeodat
- Justynian
- Luminosus (649)
- Donus
- Wiktor I (680)
- Elizeusz
- Gaudencjusz
- Klauzynus
- Barbatus (736–744)
- Roman (752–756)
- Piotr II (786)
- Witalis (801)
- Marcin I
- Teodor III (814–825)
- Krzysztof (827)
- Marcin II
- Piotr III
- Ursus
- Jan I (880–881)
- Sewer (884–898)
- Piotr IV (905)
- Jan II
- Albert (955–983)
- Jan III (997–1007)
- Frogeriusz (1019–1028)
- Alfred (1031–1055)
- Lambert (1062–1074)
- Gerard I (1079–1089)
- Bernard (1096–1104)
- Wiktor II (1108–1129)
- Henryk I (1130 1145)
- Gerard Grassi (1148–1165)
- Jan IV (11690–1187)
- Gerardo di Gisla (1187–1198)
- Gerardo Ariosti (1198–1213)
- Enrico della Fratta (1213–1240)
- Ottaviano I Ubaldini administrator (1240 1244)
- Giacomo Boncambi (1244–1260)
- Ottaviano II Ubaldini (1263–1295)
- Schiatta Ubaldini (1295–1298)
- Giovanni Savelli (1299–1302)
- Uberto Avvocati (1302–1322)
- Arnaldo Sabatier di Cahors (1322–1330)
- Stefano Agonet (1331–1332)
- Bertrando de Fumel (1332–1339)
- Beltramino Parravicini (1340–1350)
- Giovanni di Naso (1352–1360)
- Almerico Cathy (1361–1371)
- Bernardo de Bonnevalle (1371–1378)
- Filippo Carafa (1378–1389)
- Cosma Migliorati (1389–1390)
- Rolando da Imola (1390–1390)
- Bartolomeo Raimondi (1392–1406)
- Antonio Correr (1407–1412)
- Giovanni di Michele OSB (1412–1417)
- Mikołaj Albergati (1417–1443)
- Ludovico Trevisan (1443–1444)
- Nicolo Zanolini (1444)
- Tomaso Parentucelli (1444–1447)
- Giovanni del Poggio (1447–1447)
- Filippo Calandrini (1447–1476)
- Francesco Gonzaga administrator (1476–1483)
- Giuliano della Rovere (1483–1502)
- Giovanni Stefano Ferrer (1502–1510)
- Francesco Alidosi (1510–1511)
- Achille Grassi (1512–1523)
- Lorenzo Campeggi (1524–1539)
- Alessandro Campeggi (1541–1553)
- Giovanni Campeggi (1553–1563)
- Ranuccio Farnese (1564–1565)
|
---|
Arcybiskupi | |
---|
Sekretarze Świętego Oficjum
Wielcy Inkwizytorzy | |
---|
Kardynałowie sekretarze | |
---|
Lata 1130–1378 | |
---|
Obediencja „rzymska” | |
---|
Obediencja „awiniońska” | |
---|
Obediencja „pizańska” | |
---|
Lata 1415–1503 | |
---|
Lata od 1503 | |
---|
Delegaci apostolscy | |
---|
Nuncjusze apostolscy | |
---|
Delegaci apostolscy | |
---|
Internuncjusze apostolscy | |
---|
Nuncjusze apostolscy w Kostaryce | |
---|