Pulsacja

Pulsacja (skalarna), częstość kołowa, częstość kątowa^[1] – wielkość określająca, jak szybko powtarza się dane zjawisko okresowe; oznaczana małą literą omega (ω). Pulsacja jest powiązana z częstotliwością (f) i okresem (T) poprzez następującą zależność:

${\displaystyle \omega ={\frac {d\theta }{dt}}={\frac {2\pi }{T}}=2\pi f,}$

gdzie:

${\displaystyle \omega }$ – pulsacja (wyrażana w radianach na sekundę),

${\displaystyle \theta }$ – faza ruchu drgającego (odpowiednik kąta w ruchu po okręgu),

${\displaystyle 2\pi }$ – kąt pełny (${\displaystyle 2\pi }$ radianów = 360 stopni).

Pulsacja jest stosowana najczęściej w technice do określania przebiegów sinusoidalnych i prędkości obrotowych. Zaletą używania pulsacji zamiast częstotliwości jest uproszczenie zapisu poprzez ukrycie symbolu ${\displaystyle \pi .}$ Np. we wzorze na przyspieszenie w drganiach harmonicznych zamiast

${\displaystyle a=-4\pi ^{2}f^{2}x}$

można zapisać:

${\displaystyle a=-\omega ^{2}x.}$

W przypadku ruchu po okręgu pulsacji odpowiada prędkość kątowa.

Zobacz też

• fala
• prędkość kątowa

Przypisy

Bibliografia

• AndrzejA. Januszajtis AndrzejA., Fizyka dla politechnik, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982, ISBN 83-01-01665-5, OCLC 835942942 .brak strony (książka)