March Engineering

March

March 761 (V. Brambilla, 1976)

Pełna nazwa

March Engineering

Aktywna

1970–1977, 1981–1982, 1987–1992

Siedziba

Wielka Brytania

Ważni ludzie

Założyciel

Max Mosley, Alan Rees, Graham Coaker, Robin Herd

Inne

Debiut

Grand Prix RPA 1970

Ostatni wyścig

Grand Prix Australii 1992

Multimedia w Wikimedia Commons

March Engineering – brytyjski zespół wyścigowy, założony w 1969 roku. W latach 1970–1992 startował (z przerwami) w Formule 1. Ponadto budował nadwozia stosowane m.in. w Formule 2, Formule 3000, Formule 3 i serii CART.

Nazwa zespołu wzięta została od nazwisk założycieli: Maxa Mosleya, Alana Reesa, Grahama Coakera i Robina Herda. Każdy z nich odpowiadał w zespole za inny obszar działań: Mosley za sprawy finansowe, Herd był konstruktorem, Rees kierował zespołem wyścigowym, a Coaker nadzorował produkcję w fabryce.

Najlepszy sezon March zaliczył już w pierwszym roku startów, zajął wtedy 3. miejsce wśród konstruktorów. W tym samym roku ich konstrukcja pierwszy raz wygrała wyścig (Jackie Stewart, GP Hiszpanii 1970), jednak bolid ten należał do zespołu Tyrrell.

W ciągu czternastu sezonów startów w F1, zespoły March wystartowały w 207 Grand Prix, odniosły 3 zwycięstwa, zdobyły 4 pierwsze pola startowe i 7 razy miały najszybsze okrążenie w wyścigu. W 1987 roku japońska agencja nieruchomości Leyton House stała się sponsorem tytularnym a w 1989 roku wykupiła całą firmę i w latach 1990–1991 startowała w Formule 1 jako Leyton House.

Osobny artykuł: Leyton House.

Na początku lat 80. XX wieku March skupił się głównie na Formule 2 i serii Indycar. Ich konstrukcja dla amerykańskiej serii okazała się tak dobra, że w pewnym momencie niemal zdominowała stawkę startujących pojazdów. Dodatkowo w latach 1983–1987 odniosła pięć kolejnych zwycięstw w Indianapolis 500, a w roku 1985 i 1986 kierowcy używający tej konstrukcji zostali mistrzami serii (Al Unser i Bobby Rahal).