Cefiderokol
| |
| Nazewnictwo | | | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | kwas (6R,7R)-7-{[(2Z)-2-(2-amino-1,3-tiazol-4-ilo)-2-(2-karboksypropan-2-ylooksyimino)acetylo]amino}-3-[(1-{2-[(2-chloro-3,4-dihydroksybenzoilo)amino]etylo}pirolidyn-1-ium-1-ylo)metylo]-8-okso-5-tia-1-azabicyklo[4.2.0]okt-2-eno-2-karboksylowy | |
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny | C30H34ClN7O10S2 |
| Masa molowa | 752,21 g/mol |
| Wygląd | biały proszek (liofilizat)[1][a] |
| Identyfikacja |
| Numer CAS | 1225208-94-5 |
| PubChem | 77843966 |
| DrugBank | DB14879 |
| SMILES | CC(C)(C(=O)O)O/N=C(/C1=CSC(=N1)N)\C(=O)N[C@H]2[C@@H]3N(C2=O)C(=C(CS3)C[N+]4(CCCC4)CCNC(=O)C5=C(C(=C(C=C5)O)O)Cl)C(=O)[O-] | |
| InChI | InChI=1S/C30H34ClN7O10S2/c1-30(2,28(46)47)48-36-19(16-13-50-29(32)34-16)24(42)35-20-25(43)37-21(27(44)45)14(12-49-26(20)37)11-38(8-3-4-9-38)10-7-33-23(41)15-5-6-17(39)22(40)18(15)31/h5-6,13,20,26H,3-4,7-12H2,1-2H3,(H7-,32,33,34,35,36,39,40,41,42,44,45,46,47)/t20-,26-/m1/s1 | | InChIKey | DBPPRLRVDVJOCL-FQRUVTKNSA-N | |
| Niebezpieczeństwa | Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów | Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według kryteriów GHS[2]. | |
| |
| Klasyfikacja medyczna |
| ATC | J01DI04 |
| Farmakokinetyka | | | Wiązanie z białkami
osocza i tkanek | 56–58%[3] | | Wydalanie | z moczem[3] | |
| Uwagi terapeutyczne | | | | Drogi podawania | dożylnie | |
 | Multimedia w Wikimedia Commons | |
Cefiderokol – organiczny związek chemiczny, antybiotyk należący do cefalosporyn. Podawany jest dożylnie. Stosowany jest w zakażeniach wywoływanych przez tlenowe bakterie Gram-ujemne u pacjentów, których możliwości leczenia są ograniczone[4].
Został zatwierdzony do użytku w Stanach Zjednoczonych w listopadzie 2019 roku, a w Unii Europejskiej w kwietniu 2020 roku[5][6].
Postać farmaceutyczna
Postać farmaceutyczna leku to tosylan siarczan cefiderokolu, będący mieszaniną soli sodowych cefiderokolu, kwasu tosylowego i kwasu siarkowego w stosunku 3:4:1, uzupełnioną chlorkiem sodu. pH jego roztworu wodnego wynosi 5,2–5,8[1].
Mechanizm działania
Struktura cefiderokolu jest podobna do cefepimu i ceftazydymu, ale grupa chlorokatecholowa na końcu łańcucha bocznego przy atomie węgla C3 dodatkowo zwiększa jego stabilność wobec β-laktamaz i czyni go sideroforem[7]. Oznacza to, że większość leku dostaje się do komórek bakteryjnych poprzez system transportu żelaza, a kanały porynowe biorą udział w transporcie niewielkiej ilości cefiderokolu, dlatego mutacje w genach je kodujących mają minimalny wpływ na MIC[8]. W przestrzeni periplazmatycznej cefiderokol dysocjuje od żelaza i wiąże się z PBP, hamując syntezę peptydoglikanu[9].
Cefiderokol wykazuje wysoką stabilność wobec β-laktamaz i szerokie spektrum działania wobec bakterii wytwarzających wszystkie klasy karbapenemaz, w tym karbapenemaz serynowych (klasy A, takich jak KPC i klasy D, takich jak OXA-48) oraz metalo-β-laktamaz (klasy B, takich jak VIM, NDM i IMP)[10].
Wskazania
Europejska Agencja Leków[4]:
- Zakażenia wywołane przez tlenowe bakterie Gram-ujemne u pacjentów, których możliwości leczenia są ograniczone.
Agencja Żywności i Leków[11]:
- Powikłane zakażenia układu moczowego, w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek wywołane przez Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis(inne języki), Pseudomonas aeruginosa, i Enterobacter cloacae u pacjentów powyżej 18 roku życia.
- Szpitalne zapalenie płuc(inne języki) oraz zapalenie płuc związane z mechaniczną wentylacją(inne języki) wywołane przez Acinetobacter baumannii, Escherichia coli, Enterobacter cloacae, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, i Serratia marcescens u pacjentów powyżej 18 roku życia.
Uwagi
- ↑ Tosylan siarczan cefiderokolu.
Przypisy
- ↑ a b Fetroja – cefiderocol sulfate tosylate injection, powder, for solution, [w:] DailyMed [online], National Institutes of Health, National Library of Medicine, 19 listopada 2021 [dostęp 2024-02-27] (ang.).
- ↑ Cefiderocol, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 6 października 2021, numer katalogowy: SBR00041 [dostęp 2023-02-24] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b TakayukiT. Katsube TakayukiT. i inni, Cefiderocol, a Siderophore Cephalosporin for Gram-Negative Bacterial Infections: Pharmacokinetics and Safety in Subjects With Renal Impairment, „Journal of Clinical Pharmacology”, 57 (5), 2017, s. 584–591, DOI: 10.1002/jcph.841, PMID: 27874971, PMCID: PMC5412848 (ang.).
- ↑ a b Fetcroja 1 g proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji [online], charakterystyka produktu leczniczego, European Medicines Agency [dostęp 2024-01-18] .
- ↑ Drug Approval Package: Fetroja (cefiderocol), US Food and Drug Administration [zarchiwizowane 2023-06-20] (ang.).
- ↑ Fetcroja [online], European Medicines Agency [dostęp 2024-01-18] (ang.).
- ↑ StamatisS. Karakonstantis StamatisS., MariaM. Rousaki MariaM., Evangelos I.E.I. Kritsotakis Evangelos I.E.I., Cefiderocol: Systematic Review of Mechanisms of Resistance, Heteroresistance and In Vivo Emergence of Resistance, „Antibiotics”, 11 (6), 2022, s. 723, DOI: 10.3390/antibiotics11060723, PMID: 35740130, PMCID: PMC9220290 (ang.).
- ↑ MarinM. Kollef MarinM. i inni, Prospective role of cefiderocol in the management of carbapenem-resistant Acinetobacter baumannii infections: Review of the evidence, „International Journal of Antimicrobial Agents”, 62 (2), 2023, s. 106882, DOI: 10.1016/j.ijantimicag.2023.106882 (ang.).
- ↑ LuigiL. Principe LuigiL. i inni, Microbiological, Clinical, and PK/PD Features of the New Anti-Gram-Negative Antibiotics: β-Lactam/β-Lactamase Inhibitors in Combination and Cefiderocol – An All-Inclusive Guide for Clinicians, „Pharmaceuticals”, 15 (4), 2022, s. 463, DOI: 10.3390/ph15040463, PMID: 35455461, PMCID: PMC9028825 (ang.).
- ↑ Rania M.R.M. El-Lababidi Rania M.R.M., John GeorgeJ.G. Rizk John GeorgeJ.G., Cefiderocol: A Siderophore Cephalosporin, „Annals of Pharmacotherapy”, 54 (12), 2020, s. 1215–1231, DOI: 10.1177/1060028020929988, PMID: 32522005 (ang.).
- ↑ Using Fetroja [online], Shionogi [dostęp 2024-01-18] (ang.).
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
J01: Leki przeciwbakteryjne do stosowania wewnętrznego
| J01A – Tetracykliny | |
|---|
| J01B – Chloramfenikole | |
|---|
J01C – Antybiotyki β-laktamowe:
penicyliny | J01CA – Penicyliny o szerokim
spektrum działania | |
|---|
| J01CE – Penicyliny wrażliwe na β-laktamazę | |
|---|
| J01CF – Penicyliny oporne na β-laktamazę | |
|---|
| J01CG – Inhibitory β-laktamazy | |
|---|
| J01CR – Połączenia penicylin z inhibitorami β-laktamazy | |
|---|
|
|---|
J01D – Pozostałe antybiotyki
β-laktamowe: cefalosporyny,
monobaktamy i karbapenemy | | J01DB – Cefalosporyny I generacji | |
|---|
| J01DC – Cefalosporyny II generacji | |
|---|
| J01DD – Cefalosporyny III generacji | |
|---|
| J01DE – Cefalosporyny IV generacji | |
|---|
| J01DF – Monobaktamy | |
|---|
| J01DH – Karbapenemy | |
|---|
| J01DI – Inne cefalosporyny | |
|---|
|
|---|
| J01E – Sulfonamidy i trimetoprym | | J01EA – Trimetoprim i jego pochodne | |
|---|
J01EB – Sulfonamidy o krótkim
czasie działania | |
|---|
J01EC – Sulfonamidy o średnim
czasie działania | |
|---|
J01ED – Sulfonamidy o długim
czasie działania | - sulfadimetoksyna
- sulfalen
- sulfametomidyna
- sulfametoksydiazyna
- sulfametoksypirydazyna
- sulfaperyna
- sulfamerazyna
- sulfafenazol
- sulfamazon
|
|---|
J01EE – Połączena sulfonamidów
z trimetoprymem i jego pochodnymi | |
|---|
|
|---|
J01F – Makrolidy, linkozamidy i
streptograminy | | J01FA – Makrolidy | |
|---|
| J01FF – Linkozamidy | |
|---|
| J01FG – Streptograminy | |
|---|
|
|---|
| J01G – Aminoglikozydy | | J01GA – Streptomycyny | |
|---|
| J01GB – Inne aminoglikozydy | |
|---|
|
|---|
| J01M – Chinolony | | J01MA – Fluorochinolony | |
|---|
| J01MB – Inne | |
|---|
|
|---|
J01R – Połączenia leków
przeciwbakteryjnych | J01RA – Połączenia leków
przeciwbakteryjnych | |
|---|
|
|---|
| J01X – Inne leki przeciwbakteryjne | | J01XA – Antybiotyki glikopeptydowe | |
|---|
| J01XB – Polimyksyny | |
|---|
| J01XC – Antybiotyki o budowie steroidowej | |
|---|
| J01XD – Pochodne imidazolu | |
|---|
| J01XE – Pochodne nitrofuranu | |
|---|
| J01XX – Inne | |
|---|
|
|---|
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii. 
