Gerardus ’t Hooft

Gerardus ’t Hooft
Ilustracja
Państwo działania

Holandia

Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1946
Den Helder

profesor
Specjalność: fizyka teoretyczna
Uczelnia

Uniwersytet w Utrechcie

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki
Nagroda Wolfa

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Gerardus ’t Hooft (ur. 5 lipca 1946 w Den Helder[1]) – holenderski fizyk teoretyk. Laureat wraz z Martinusem J.G. Veltmanem Nagrody Nobla z 1999 roku za wyjaśnienie kwantowej struktury oddziaływań elektrosłabych[2].

Życiorys

Doktorat uzyskał w roku 1972 na Uniwersytecie w Utrechcie, gdzie w roku 1977 został profesorem fizyki teoretycznej. Jest członkiem Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuk i Nauk (KNAW). W roku 1986 został uhonorowany Medalem Lorentza[2].

Opracował między innymi zasadę holograficzną[2].

Teoria kwantowa

Jest on sceptycznie nastawiony do mechaniki kwantowej, twierdzi on, że jest ona tylko przybliżonym opisem, fundamentalnie innej rzeczywistości[3]

Przypisy

  1. Hooft Gerardus, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-11-29] .
  2. a b c Gerardus ’t Hooft - Facts, [w:] The Nobel Prize in Physics 1999 > Gerardus ’t Hooft, Martinus J.G. Veltman [online], Nobel Media AB [dostęp 2014-01-23]  (ang.)., autobiografia, Nobel Lecture A Confrontation with Infinity
  3. prof. Andrzej Dragan – „Czy tachiony zbawią teorię kwantową?”. [dostęp 2023-06-20].

Linki zewnętrzne

  • G 't Hooft' publikacje na Google Scholar.
  • G 't Hooft; publikacje na Arxivie.
  • Gerard 't Hooft How To Become a Good Theoretical Physicist
  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek

Nobel

  • p
  • d
  • e
Laureaci Nagrody Wolfa w dziedzinie fizyki
XX wiek
XXI wiek

  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek
  • 2001: Władimir Arnold
  • 2002: Michael B. Green i John Henry Schwarz
  • 2003: Yvonne Choquet-Bruhat i James W. York
  • 2004: Gabriele Veneziano
  • 2005: Giorgio Parisi
  • 2006: Sergio Ferrara, Daniel Z. Freedman i Peter van Nieuwenhuizen
  • 2007: Juan Maldacena i Joseph Polchinski
  • 2008: Mitchell Jay Feigenbaum
  • 2009: Carlo Becchi, Alain Rouet, Raymond Stora i Igor Tiutin
  • 2010: Michael Aizenman
  • 2011: Herbert Spohn
  • 2012: Giovanni Jona-Lasinio
  • 2013: Michio Jimbo i Tetsuji Miwa
  • 2014: Gregory W. Moore
  • 2015: Pierre Ramond
  • 2016: Andrew Strominger i Cumrun Vafa
  • 2017: Carl M. Bender
  • 2018: Barry Simon
  • 2019: Bill Sutherland, Francesco Calogero i Michel Gaudin
  • 2020: Svetlana Jitomirskaya
  • 2021: Joel L. Lebowitz
  • 2022: Antti Kupiainen, Krzysztof Gawędzki
  • 2023: Nikita Nekrasov
  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek

Medal Lorentza

Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000121429592
  • ORCID: 0000-0002-5405-5504
  • VIAF: 89135534
  • LCCN: n84214523
  • GND: 133780333
  • NDL: 00759761
  • BnF: 134938300
  • SUDOC: 132357038
  • NKC: ntk2015857904
  • BNE: XX1727292
  • NTA: 074127888
  • BIBSYS: 90289936
  • CiNii: DA03311018
  • PLWABN: 9812417596905606
  • NUKAT: n96031158
  • J9U: 987007425366605171
  • CANTIC: a19985411
  • CONOR: 193922659
  • WorldCat: lccn-n84214523
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3912625
  • Britannica: biography/Gerardus-t-Hooft
  • БРЭ: 5498790
  • NE.se: gerardus-t-hooft
  • SNL: Gerardus_'t_Hooft
  • VLE: gerardus-t-hooft
  • Catalana: 0256652
  • DSDE: Gerardus_'t_Hooft
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 26096
Identyfikatory zewnętrzne:
  • identyfikator profilu ResearchGate: Gerard_t_Hooft