William Henry Bragg

Ten artykuł dotyczy brytyjskiego fizyka (ojca). Zobacz też: William Bragg.

William Henry Bragg

Państwo działania	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1862 Westward
Data i miejsce śmierci	10 marca 1942 Londyn
profesor
Specjalność: fizyka
Alma Mater	University of Cambridge
Uczelnia	University of Adelaide, University of Leeds
Odznaczenia
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki Medal Copleya
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach
Cytaty w Wikicytatach

William Henry Bragg (ur. 2 lipca 1862^[1] w Westward, zm. 10 marca 1942 w Londynie) – brytyjski fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki, którą otrzymał wraz z synem, Williamem Lawrence’em, za zasługi w badaniu struktury krystalicznej za pomocą promieniowania rentgenowskiego^[2][3].

Życiorys

Studiował w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge, uzyskując stopień Bachelor of Science matematyki w roku 1884 i Master of Arts fizyki w roku 1886^[3].

W latach 1886–1908 był profesorem matematyki i fizyki w University of Adelaide (Australia), a następnie profesorem w University of Leeds (1909–1915, Cavendish Professor of Physics), w University College London (1915–1925, Quain Professor of Physics) i w Royal Institution (1925–1942, Fullerian Professor of Chemistry)^[3].

Współtworzył podstawy analizy rentgenostrukturalnej i spektroskopii rentgenowskiej. Zajmował się badaniami struktury kryształów^[2][3].

Publikacje

Jest m.in. autorem książek^[3]:

• 1912 – Studies in Radioactivity,
• 1915 – X Rays and Crystal Structure (z W. Lawrence’em Braggiem),
• 1920 – The World of Sound,
• 1925 – Concerning the Nature of Things (Tajemnice atomu. O istocie materji, tłum. Karol Szlenkier, 1933),
• 1926 – Creative Knowledge: Old Trades and New Knowledge,
• 1928 – An Introduction to Crystal Analysis,
• 1933 – The Universe of Light.

Spektrometr L. Bragga (1912)

Ilustracja prawa Braggów
${\displaystyle n\lambda =2d\sin \theta }$

Współczynnik odbicia (R) „zwierciadła Bragga”

Odznaczenia i wyróżnienia

Był członkiem Royal Society od roku 1906, a w latach 1935–1940 prezesem tego stowarzyszenia. Należał też do Australian and New Zealand Association for the Advancement of Science oraz Royal Institution of Great Britain. Poza Nagrodą Nobla otrzymał^[3]:

• 1915 – Matteucci Medal (z Lawrence’em Braggiem),
• 1916 – Rumford Medal,
• 1917 – Order Imperium Brytyjskiego, CBE
• 1920 – Order Imperium Brytyjskiego, KBE
• 1930 – Copley Medal,
• 1931 – Hughes Medal,
• 1931 – Order Zasługi.

Zobacz też

• prawo Bragga (prawo Wulfa-Braggów, wzór Braggów, warunek Braggów)
• rentgenografia strukturalna
• rozproszony reflektor Bragga
• światłowodowa siatka Bragga

Przypisy