Witalij Ginzburg

Witalij Ginzburg
Виталий Лазаревич Гинзбург
Ilustracja
Państwo działania

ZSRR, Rosja

Data i miejsce urodzenia

4 października 1916
Moskwa

Data i miejsce śmierci

8 listopada 2009
Moskwa

doktor nauk matematyczno-fizycznych
Specjalność: astrofizyka
Alma Mater

Moskiewski Uniwersytet Państwowy

Odznaczenia
Nagroda Leninowska Nagroda Stalinowska
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” I klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Order „Znak Honoru”
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki
Nagroda Wolfa

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Witalij Łazariewicz Ginzburg (ros. Виталий Лазаревич Гинзбург, ur. 21 września?/4 października 1916 w Moskwie, zm. 8 listopada 2009 tamże[1]) – rosyjski fizyk teoretyk, noblista z 2003 roku.

Życiorys

Urodził się w rodzinie pochodzenia żydowskiego. Jego ojciec, Łazar Jefimowicz Ginzburg (1863–1942), był inżynierem, absolwentem Politechniki Ryskiej. Jego matka, Augusta Beniaminowna Ginzburg (z domu Wildauer) (1882–1920), była lekarzem, pochodziła z Jełgawy w guberni kurlandzkiej[2].

Ukończył fizykę na Uniwersytecie Moskiewskim w roku 1938, a w 1940 obronił doktorat, w roku 1942 uzyskał habilitację. Od roku 1941 pracował na wydziale teoretycznym Instytutu Fizycznego im. P.N. Lebiediewa Rosyjskiej Akademii Nauk, kierowanym przez prof. Igora Tamma. W 1966 roku uzyskał tytuł akademika. W 1971 r., po śmierci Tamma, został dyrektorem wydziału. Zmarł 8 listopada 2009 roku. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[2].

Osiągnięcia

Do jego największych osiągnięć należy opracowanie w 1950 roku teorii nadprzewodnictwa wspólnie z Lwem Landauem. Za pionierski wkład w rozwój teorii nadprzewodnictwa i nadciekłości został uhonorowany Nagrodą Nobla, wspólnie z Anthony Leggettem i Aleksym Abrikosowem[2].

W 1984 uzyskał Medal im. Mariana Smoluchowskiego, a w 1995 został wyróżniony Złotym Medalem im. Łomonosowa[2].

Został odznaczony m.in. Orderem Za Zasługi dla Ojczyzny I i III klasy, Orderem Lenina, dwukrotnie Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy oraz dwukrotnie Orderem „Znak Honoru”. Laureat Nagrody Stalinowskiej (1953) i Nagrody Leninowskiej (1966)[2].

W 1991 otrzymał Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego[3].

Przypisy

  1. ↑ Ginzburg Witalij L., [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-03-24] .
  2. ↑ a b c d e Vitaly L. Ginzburg – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 2003 > Alexei A. Abrikosov, Vitaly L. Ginzburg, Anthony J. Leggett [on-line]. www.nobelprize.org. [dostęp 2014-01-21]. (ang.)., autobiografia, Nobel Lecture On Superconductivity and Superfluidity.
  3. ↑ Winners of the Gold Medal of the Royal Astronomical Society. [w:] Awards, Medals and Prizes [on-line]. Royal Astronomical Society. [dostęp 2016-07-27]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek

Nobel

  • p
  • d
  • e
Laureaci Nagrody Wolfa w dziedzinie fizyki
XX wiek
XXI wiek

  • p
  • d
  • e

  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek

Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000081275612
  • VIAF: 49288937
  • LCCN: n50033428
  • GND: 120935368
  • NDL: 00440978
  • LIBRIS: khwzt5c3007f4bn
  • BnF: 122917224
  • SUDOC: 031762336
  • SBN: CFIV006172
  • NLA: 36576424
  • NKC: jn20000601820
  • NTA: 074768115
  • BIBSYS: 90080652
  • CiNii: DA00129583
  • Open Library: OL259154A
  • PLWABN: 9810625563805606
  • NUKAT: n95403007
  • J9U: 987007342180405171
  • LNB: 000071241
  • NSK: 000077123
  • CONOR: 34154595
  • KRNLK: KAC2022C6229
  • LIH: LNB:V*59326;=BL
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3905559
  • Britannica: biography/Vitaly-Ginzburg
  • Universalis: vitaly-ginzburg
  • NE.se: vitalij-ginzburg
  • SNL: Vitaly_L._Ginzburg
  • VLE: vitalij-ginzburg
  • Catalana: 0278379
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 69371
Identyfikatory zewnętrzne:
  • Scopus: 8093014400