Wygłodkowate

Wygłodkowate

Endomychidae
Leach, 1815
wygłodek biedronkowaty
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	Cucujiformia
Nadrodzina	biedronki
Rodzina	wygłodkowate
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Wygłodkowate (Endomychidae) – rodzina chrząszczy z podrzędu wielożernych, serii (infrarzędu) Cucujiformia i nadrodziny biedronek. Liczy ponad 1000 gatunków^[1]

Taksonomia

Rodzina opisana została w 1815 roku przez Williama Elforda Leacha^[2]. Dawniej umieszczana była buławkoczułkich (Clavicornia)^[1]. W 2015 przeniesiona została z Cucujoidea do nowej nadrodziny Coccinelloidea. Wydzielono z niej wówczas również Anamorphinae, Mycetaeinae i Eupsilobiinae w osobne rodziny, Stenotarsinae włączono do Endomychinae oraz wyróżniono Cyclotominae^[3].

Opis

Czułki stosunkowo długie, rzadko krótsze od długości głowy i przedplecza razem wziętych, zakończone zwykle trójczłonową buławką^[1]. Szew czołowonadustkowy wyraźny, prosty, tylko u niektórych Merophysiinae łukowaty wygięty. Szkielet wewnętrzny głowy ze zlanymi pośrodku ramionami przednimi tentorium i najczęściej obecnym corpotentorium^[3]. Na przedpleczu występują wgłębione linie, zwykle jako poprzeczna bruzdka. U Eumorphinae na przedniej jego krawędzi obecna jest błona strydulacyjna. Panewki biodrowe wszystkich par odnóży z tyłu otwarte. Środkowe odnóża o biodrach kulistych, a tylne wydłużonych i rozsuniętych szeroko. Uda bywają zgrubiałe^[1]. Stopy mogą mieć 3 lub 4 człony^[3]. Odwłok o 5 lub 6 widocznych sternitach^[1] i pięciu sprawnych parach przetchlinek. Na pierwszym jego widocznym sternicie brak linii zabiodrowych^[3].

Biologia i ekologia

Chrząszcze mikofagiczne, preferujące szczególnie delikatną grzybnię grzybów nadrzewnych, choć notowane też żerowanie larw na porostach. Nieliczne gatunki myrmekofilne^[1].

Rozprzestrzenienie

Rodzina rozsiedlona na całym świecie, z wyjątkiem Nowej Zelandii, Oceanii i Antylów. Większość tropikalna^[1]. W Europie występuje 79 gatunków^[4], z czego w Polsce 10^[5].

Systematyka

Rodzina ta podzielona jest na 9 podrodzin^[2][3]:

• Merophysiinae Seidlitz, 1872
• Pleganophorinae Jacquelin du Val, 1858
• Leiestinae Thomson, 1863
• Xenomycetinae Strohecker, 1962
• Danascelinae Tomaszewska, 2000
• Endomychinae Leach, 1815
• Epipocinae Gorham, 1873
• Cyclotominae Imhoff, 1856
• Lycoperdininae Bromhead, 1838

Przypisy