Philip Seymour Hoffman

Philip Seymour Hoffman

Philip Seymour Hoffman (2011)
Data i miejsce urodzenia	23 lipca 1967 Fairport, stan Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	2 lutego 2014 Nowy Jork
Zawód	aktor, reżyser
Lata aktywności	1991–2014
Multimedia w Wikimedia Commons

Philip Seymour Hoffman (ur. 23 lipca 1967 w Fairport, zm. 2 lutego 2014 w Nowym Jorku^[1][2]) – amerykański aktor i reżyser filmowy i teatralny^[3]. Laureat Oscara w kategorii Najlepszy aktor pierwszoplanowy, Złotego Globu i nagrody BAFTA za rolę pisarza Trumana Capote’a w filmie biograficznym Capote (2005) w reżyserii Bennetta Millera.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Fairport^[4], w stanie Nowy Jork. Jego rodzina miała korzenie irlandzkie, angielskie, niemieckie, holenderskie, a także polskie^[5]. Jego matka, Marilyn Hoffman O’Connor (z domu Loucks), pochodziła z Waterloo i pracowała jako nauczycielka w szkole podstawowej, zanim została prawnikiem, a ostatecznie sędzią sądu rodzinnego^[6]. Jego ojciec, Gordon Stowell Hoffman, pochodzący z Niemiec, pochodził z Genewy w Nowym Jorku i pracował dla Xerox Corporation^[6][7]. Miał starszego brata Gordona Richarda „Gordy’ego” (ur. 13 października 1964) oraz dwie siostry – Jill i Emily^[8]. W 1985 ukończył Fairport High School^[9]. W szkole średniej występował w przedstawieniach, jako Radar O’Reilly w M*A*S*H i jako Willy Loman w Śmierci komiwojażera^[8]. Podczas wakacji był na obozie teatralnym Saratoga Springs (NY), gdzie poznał i zaprzyjaźnił się z Bennettem Millerem i Danem Futtermanem, reżyserem i scenarzystą^[8]. W 1989 ukończył studia aktorskie w Tisch School of the Arts na Uniwersytecie Nowojorskim^[10].

Kariera

Po studiach pracował przy produkcjach off-Broadwayowskich. W 1991 zadebiutował na ekranie jako oskarżony o gwałt Steven Hanauer w serialu NBC Prawo i porządek – pt. „The Violence of Summer” i pod nazwiskiem Phil Hoffman^[11] jako Klutch w komedii kryminalnej Triple Bogey on a Par Five Hole (1991) z udziałem Robbie’go Coltrane’a. Pierwszą znaczącą rolą była drugoplanowa postać George’a Willisa Jr. w dramacie Martina Bresta Zapach kobiety (1992) u boku Ala Pacino i Chrisa O’Donnella^[12].

Po występie w komedii kryminalnej Znaleźne (Money for Nothing, 1993) z Johnem Cusackiem, filmie sensacyjnym Rogera Donaldsona Ucieczka gangstera (1994) jako niedoświadczony gangster u boku Aleca Baldwina i Kim Basinger, melodramacie Luisa Mandokiego Kiedy mężczyzna kocha kobietę (1994) z Andym Garcíą i Meg Ryan oraz komediodramacie Roberta Bentona Naiwniak (1994) wg powieści Richarda Russo z Paulem Newmanem w roli spiętego policjanta, stworzył postać homoseksualnego filmowca Scotty’ego w dramacie Paula Thomasa Andersona Boogie Nights (1997) u boku Marka Wahlberga, Julianne Moore i Burta Reynoldsa. W dramacie kryminalnym Anthony’ego Minghelli Utalentowany pan Ripley (1999) zagrał rolę playboya^[13].

Współpracował z takimi reżyserami jak Cameron Crowe na planie komediodramatu U progu sławy (2000) czy Spike Lee podczas realizacji 25. godzina (2002), grając w ich filmach także role drugoplanowe. Jednocześnie rozwijał karierę aktorską w teatrach Broadwayu, zdobywając trzykrotnie nominację do nagrody Tony dla najlepszego aktora jako hollywoodzki scenarzysta Austin w sztuce Sama Sheparda True West (2000)^[8] u boku Johna C. Reilly, za rolę Jamesa Tyrone’a Jr. w spektaklu Eugene’a O’Neilla Zmierzch długiego dnia (2003)^[8] z Vanessą Redgrave i jako Willy Loman w Śmierci komiwojażera (2012)^[8]. Próbował na Broadwayu swoich sił także jako reżyser^[6].

Za kreację pracownika banku z Toronto, który przepuszcza miliony dolarów swoich klientów na grę w ruletkę w kasynach w kanadyjskim dramacie psychologicznym Hazardzista (Owning Mahowny, 2003) był nominowany do Nagrody Genie. Przełomową w jego karierze była rola pisarza Trumana Capote’a w filmie biograficznym Capote (2005) w reżyserii Bennetta Millera. Otrzymał za tę kreację m.in. Złote Globy, nagrodę BAFTA oraz Oscara w kategorii najlepsza główna rola męska.

Wyróżniany był także za rolę niezwykłego agenta CIA Gusta Avrakotosa w Wojnie Charliego Wilsona (2007) z Tomem Hanksem i Julią Roberts, kreację podejrzanego o pedofilię księdza w Wątpliwość (2008) z Meryl Streep czy postać charyzmatycznego przywódcy religijnego w Mistrzu (2012) – wszystkie te trzy role przyniosły mu nominacje (w kategorii drugoplanowa rola męska) zarówno do Oscara, jak i Złotego Globu^[14].

W 2010 zadebiutował jako reżyser filmem Jack uczy się pływać. Był także producentem tego filmu i kilku innych, w których występował, w tym Capote.

Przez lata zmagał się z uzależnieniem od alkoholu i narkotyków^[13][15]. Zmarł 2 lutego 2014 w wieku 46 lat w apartamencie na Manhattanie^[1][2]. Nieżyjącego aktora znalazła w łazience jego asystentka^[16][17]. Policja znalazła w wynajmowanym przez Hoffmana mieszkaniu heroinę oraz liczne akcesoria potrzebne do jej stosowania^[18][19]. Został pochowany podczas prywatnej ceremonii z udziałem rodziny i przyjaciół^[20].

Życie prywatne

W 1999 poznał projektantkę kostiumów Marianne „Mimi” O’Donnell^[15], z którą był związany aż do swojej śmierci^[21]. Mieli trójkę dzieci: syna Coopera Alexandra oraz dwie córki – Tallulah i Willę.

Filmografia

• Szuler (Cheat, reż. Adek Drabiński, 1991)
• Triple Bogey on a Par Five Hole (1991) jako Klutch (w napisach: Phil Hoffman)
• Zapach kobiety (Scent of a Woman, 1992) jako George Willis Jr.
• My New Gun (1992) jako Chris
• Cudotwórca (Leap of Faith, 1992) jako Matt
• Znaleźne (Money for Nothing, 1993) jako Cochran
• My Boyfriend's Back (1993) jako Chuck Bronski
• Joey Breaker (1993) jako Wiley McCall
• Ucieczka gangstera (The Getaway, 1994) jako Frank Hansen
• Naiwniak (Nobody's Fool, 1994) jako oficer Raymer
• Kiedy mężczyzna kocha kobietę (When a Man Loves a Woman, 1994) jako Gary
• The Yearling (1994) jako Buck
• The Fifteen Minute Hamlet (1995) jako Bernardo, Horatio & Laertes
• Sydney (1996) jako gracz w kasynie
• Twister (1996) jako Dusty
• Boogie Nights (1997) jako Scotty
• Liberty! The American Revolution (1997) jako Joseph Plumb Martin
• Razem i oddzielnie (Next Stop Wonderland, 1998) jako Sean
• Culture (1998) jako Bill
• Big Lebowski (The Big Lebowski, 1998) jako Brandt
• Córka mafii (Montana, 1998) jako Duncan
• Patch Adams (1998) jako Mitch
• Happiness (1998) jako Allen
• Magnolia (1999) jako Phil Parma
• Utalentowany pan Ripley (The Talented Mr. Ripley, 1999) jako Freddie Miles
• Bez skazy, alternat. tytuł Moja siostra Rusty (Flawless, 1999) jako Rusty Zimmerman
• U progu sławy (Almost Famous, 2000) jako Lester Bangs
• Hollywood atakuje (State and Main, 2000) jako Joseph Turner White
• Czerwony smok (Red Dragon, 2002) jako Freddy Lounds
• Lewy sercowy (Punch-Drunk Love, 2002) jako Daryl Fitzsimmons
• 25. godzina (25th Hour, 2002) jako Jakob Elinsky
• Love Liza (2002) jako Wilson Joel
• Wzgórze nadziei (Cold Mountain, 2003) jako Wielebny Veasey
• Hazardzista (Owning Mahowny, 2003) jako Dan Mahowny
• Mattress Man Commercial (2003) jako Dean Trumbell
• Nadchodzi Polly (Along Came Polly, 2004) jako Sandy Lyle
• Empire Falls (2005,miniserial) jako Charlie Mayne
• Capote (2005) jako Truman Capote
• Strangers with Candy (2005) jako Henry
• Mission: Impossible III (2006) jako Owen Davian
• Nim diabeł dowie się, że nie żyjesz (Before the devil knows you're dead, 2007) jako Andy Hanson
• Rodzina Savage (2007)
• Wojna Charliego Wilsona (2007) jako Gust Avrakotos
• Wątpliwość (2008) jako ojciec Brendan Flynn
• Synekdocha, Nowy Jork (Synecdoche, New York, 2008) jako Caden Cotard
• Radio na fali (2009) jako książę
• Jack uczy się pływać (Jack Goes Boating, 2009) jako Jack
• Idy marcowe (The Ides of March, 2011) jako Paul Zara
• Moneyball (2011) jako Art Howe
• Mistrz (The Master, 2012) jako Lancaster Dodd
• A Late Quartet (2012) jako Robert
• Igrzyska śmierci: W pierścieniu ognia (The Hunger Games: Catching Fire, 2013) jako Plutarch Heavensbee
• Bardzo poszukiwany człowiek (A Most Wanted Man, 2014) jako Günther Bachmann
• Przeklęta dzielnica (God’s Pocket, 2014) jako Mickey Scarpato
• Igrzyska śmierci: Kosogłos. Część 1 (The Hunger Games: Mockingjay – Part 1, 2014) jako Plutarch Heavensbee
• Igrzyska śmierci: Kosogłos. Część 2 (The Hunger Games: Mockingjay – Part 2, 2015) jako Plutarch Heavensbee

Nagrody

• Nagroda Akademii Filmowej Najlepszy aktor pierwszoplanowy: 2006 Capote
• Złoty Glob Najlepszy aktor w dramacie: 2006 Capote
• Nagroda BAFTA Najlepszy aktor pierwszoplanowy: 2006 Capote
• Nagroda Gildii Aktorów Ekranowych Najlepszy aktor w roli głównej: 2006 Capote

Przypisy

Bibliografia

• Philip Seymour Hoffman w bazie IMDb (ang.)
• Philip Seymour Hoffman w bazie Filmweb
• Philip Seymour Hoffman w bazie Notable Names Database (ang.)