Działoszyn
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Działoszyn |
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Działoszyn (ujednoznacznienie). |
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
Rondo komunikacyjne na Placu Wolności – widok z lotu ptaka | |||||
| |||||
Państwo | Polska | ||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Gmina | Działoszyn | ||||
Prawa miejskie | 1412–1870, 1994 | ||||
Burmistrz | Rafał Drab (od 2010) | ||||
Powierzchnia | 4,94[1] km² | ||||
Populacja (2022) • liczba ludności • gęstość | |||||
Strefa numeracyjna | +48 43 | ||||
Kod pocztowy | 98-355 | ||||
Tablice rejestracyjne | EPJ | ||||
Położenie na mapie gminy Działoszyn | |||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |||||
Położenie na mapie powiatu pajęczańskiego | |||||
51°07′04″N 18°52′12″E/51,117778 18,870000 | |||||
TERC (TERYT) | 1009014 | ||||
SIMC | 0703026 | ||||
Urząd miejski ul. Piłsudskiego 2198-355 Działoszyn | |||||
| |||||
| |||||
| |||||
Strona internetowa |
Działoszyn – miasto w środkowo-południowej Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Działoszyn, położone na obszarze historycznej ziemi wieluńskiej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa sieradzkiego.
Według danych GUS z 31 grudnia 2020 r. miasto liczyło 5746 mieszkańców[2]
Działoszyn leży nad Wartą, tuż przy jej przełomie.
Historia
Do 1939
Ważna osada na szlaku handlowym między Rusią a Śląskiem. Osada lokowana na prawie magdeburskim, prawa miejskie uzyskała w 1412. Ważny ośrodek kalwinizmu i braci polskich. Doszczętnie zniszczony podczas potopu szwedzkiego. Podczas rozbiorów pod panowaniem pruskim, od 1809 w Księstwie Warszawskim.
Aż do wielkiego pożaru, w którym spłonęła – z powodu drewnianych zabudowań – cała osada, w Działoszynie istniała synagoga o bardzo dużym znaczeniu w skali kraju.
II wojna światowa
Podczas wojny obronnej 1939 roku miejsce ciężkich walk 30 Dywizji Piechoty gen. Leopolda Cehaka. W odwecie za śmierć generała Dilla, doszczętnie zniszczone w dniach 1–3 września przez lotnictwo niemieckie; według opowiadań niektórych mieszkańców po nalocie zostały w mieście tylko 4 budynki. Niemcy później również nazywali Działoszyn od nazwiska generała Dilla. Podczas okupacji miejscową ludność żydowską wywieziono do obozów koncentracyjnych.
Czasy powojenne
Od lat 60. XX w. ponowny okres odbudowy. Budowa cementowni w Działoszynie znacznie wpłynęła na okoliczne tereny. W Działoszynie i zarazem siedzibie powiatu Pajęczno, zbudowano nowe osiedla bloków mieszkalnych.1 stycznia 1994 r. Działoszyn odzyskał prawa miejskie.
Przemysł i transport
Przemysł
W XIX wieku w Działoszynie istniała fabryka tytoniu i cygar Kronenberga.
Od stycznia 1986 w Działoszynie funkcjonuje Z.P.O i W "ALMAR" zakład zajmujący się przetwórstwem owoców i warzyw.
W 1993 została tutaj założona fabryka lodów i mrożonek „Anita”[3].
Komunikacja drogowa
Przez Działoszyn przebiega droga krajowa oraz dwie drogi wojewódzkie:
- droga krajowa nr 42 relacji Namysłów – Kluczbork – Działoszyn – Pajęczno – Radomsko – Ostrowiec Świętokrzyski
- droga wojewódzka nr 486 relacji Działoszyn – Wieluń
- droga wojewódzka nr 491 relacji Działoszyn – Częstochowa.
Komunikacja kolejowa
W pobliżu Działoszyna przebiega linia kolejowa nr 131, na której znajduje się stacja kolejowa Działoszyn (zamknięta dla ruchu pasażerskiego w 2009 r.).
Turystyka
Na końcu ulicy Zamkowej, na starym mieście znajduje się późnorenesansowy pałac. Obecnie mieści się tam sala wystawowa, sale konferencyjne, galeria lokalnych artystów i restauracja. Dookoła pałacu rozpościera się park, założony na wzór angielski i francuski. Za rynkiem (Placem Wolności) przy ul. Kościelnej stoi kościół pw. Znalezienia Krzyża św. i św. Marii Magdaleny, z XIV wieku.
Rekreacja
Na wyspie (teren rekreacji i wypoczynku mieszkańców) znajduje się las, a także boisko sportowe. Przy drodze wylotowej w kierunku cementowni "Warta" znajduje się stadion klubu piłkarskiego Warta Działoszyn; są tam również korty tenisowe i boisko do koszykówki.
Przyroda
Od strony zachodniej i południowo-wschodniej Działoszyn otacza las. Na zachodzie, w Załęczańskim Parku Krajobrazowym znajdują się formy skał wapiennych i skamieniałości, głównie amonity.
Demografia
- Piramida wieku mieszkańców Działoszyna w 2014 roku[4].
Zabytki
Późnorenesansowy pałac Stanisława Męcińskiego (według tradycji niegdyś stała tu słowiańska świątynia) i kościół parafialny (XVIII wiek).
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[5] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- kościół parafialny pw. św. św. Marii i Magdaleny, XVIII/XIX, nr rej.: 646 z 30.08.1967; w 2022 w czasie przebudowy drogi wojewódzkiej nr 486 odkryto pozostałości cmentarza przykościelnego sprzed 300 lat[6]
- dzwonnica, nr rej.: 647 z 30.08.1967
- pałac, XVIII, XX, nr rej.: 248 z 30.08.1967
- elektrownia wodna, drewn., nr rej.: 347 z 6.10.1986
Sport
W Działoszynie działa klub sportowy Warta Działoszyn. Prowadzi dwie sekcje: piłki nożnej i siatkówki.
Piłka nożna KS Warta Działoszyn (dawniej: Budowlani Działoszyn), występuje obecnie w trzeciej lidze. Założony został 6 kwietnia 1965. Swoją profesjonalną karierę rozpoczął tu w sezonie 1983/84 Robert Warzycha.
Sekcja siatkówki męskiej KS Warta Działoszyn istnieje od roku 2004. W sezonie 2006/2007 Warta występowała w II lidze.
Szkolnictwo w Działoszynie
Na terenie miasta działają:
Przedszkola:
- Publiczne Przedszkole nr 1 "Bajka"
- Publiczne Przedszkole nr 2
Szkoły podstawowe:
- Szkoła Podstawowa nr 1 im. Janusza Korczaka
- Szkoła Podstawowa nr 2 im. Mikołaja Kopernika
Szkoły ponadpodstawowe:
- Zespół Szkół im. Marii Skłodowskiej-Curie
Wspólnoty wyznaniowe
Podział administracyjny
Obszar miasta Działoszyna podzielony jest na 3 jednostki pomocnicze gminy, nazwane przez Radę Gminy Działoszyn osiedlami. Wyróżnione są one numerami od 1 do 3[7]. W rejestrze TERYT wyróżnionych jest 5 integralnych części miasta. Są to[8]:
- Bugaj
- Koniec
- Podgóry
- Pod Łąkami
- Tomaszówka
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2022 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08] .
- ↑ Działoszyn (łódzkie) » mapy, nieruchomości, GUS, noclegi, szkoły, regon, atrakcje, kody pocztowe, wypadki drogowe, bezrobocie, wynagrodzenie, zarobki, tabele, edukacja, demografia [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-12-06] (pol.).
- ↑ O firmie. oficjalna strona [dostęp 2019-06-13]
- ↑ Działoszyn w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].
- ↑ Zbigniew Rybczyński: Pod drogą w Działoszynie archeolodzy odsłonili cmentarz przykościelny sprzed wieków. 2022-10-10. [dostęp 2022-10-11].
- ↑ Uchwały w sprawie uchwalenia i zmian statutu. Urząd Miasta i Gminy Działoszyn. [dostęp 2017-02-27].
- ↑ Rejestr TERYT
Linki zewnętrzne
- Działoszyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 263 .
- Łaże, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 618 .
- Oficjalna strona internetowa
- Historia Żydów w Działoszynie na portalu Wirtualny Sztetl
- p
- d
- e
Miasta na prawach powiatu | |
---|---|
Miasta powiatowe | |
Miasta gminne |
|
- p
- d
- e
Siedziba gminy: Działoszyn
Miasto |
|
---|---|
Wsie |
|
Kolonie | |
Części miasta |
|
Części wsi |
|
Przysiółki wsi |
|
Zniesiona część wsi |
|
- p
- d
- e
Miasta |
|
---|---|
Gminy miejsko-wiejskie |
|
Gminy wiejskie |
|
- p
- d
- e
- Siedziba powiatu – Wieluń
Przynależność wojewódzka |
|
---|---|
Miasta | |
Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–75) |
|
Gromady (1954–72) |
|
- p
- d
- e
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
|
Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).