Wyśmierzyce

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Wyśmierzyce
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Kościół św. Teresy z Ávili w Wyśmierzycach
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

białobrzeski

Gmina

Wyśmierzyce

Prawa miejskie

1338-1869, 1922

Burmistrz

Wojciech Sępioł

Powierzchnia

16,86[1] km²

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


874[1]
52[1] os./km²

Strefa numeracyjna

+48 48

Kod pocztowy

26-811

Tablice rejestracyjne

WBR

Położenie na mapie gminy Wyśmierzyce
Mapa konturowa gminy Wyśmierzyce, u góry znajduje się punkt z opisem „Wyśmierzyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wyśmierzyce”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Wyśmierzyce”
Położenie na mapie powiatu białobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu białobrzeskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wyśmierzyce”
Ziemia51°37′30″N 20°48′48″E/51,625000 20,813333
TERC (TERYT)

1401064

SIMC

0974044

Urząd miejski
ul. Mickiewicza 75
26-811 Wyśmierzyce
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa

Wyśmierzyce – miasto w województwie mazowieckim, w powiecie białobrzeskim, położone w Dolinie Białobrzeskiej na prawym brzegu Pilicy.

Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej Wyśmierzyce oraz parafii rzymskokatolickiej św. Teresy z Ávili.

Wyśmierzyce leżą na terenie historycznego Zapilicza należącego do Mazowsza. Miasto zostało założone w 1338 roku[2]. Było miastem duchownym[3].

W latach 1973–2017 (pomijając rok 1993 kiedy miastem stało się zaludniające się Borne Sulinowo) Wyśmierzyce były najmniejszym pod względem ludności miastem Polski; 31 grudnia 2014 liczyły 921 mieszkańców[4], a rok później 924 osoby[5]. Status najmniejszego miasta Polski utraciły 1 stycznia 2018, kiedy to status miasta odzyskała Wiślica w województwie świętokrzyskim z 503 mieszkańcami, wypierając Wyśmierzyce o 45%[6] (Natomiast od 1 stycznia 2019 roku najmniejszym miastem w Polsce jest Opatowiec liczący 330 mieszkańców). W 2024 roku Wyśmierzyce są już zaledwie czternastym najmnieszym miastem Polski.

Lokalny ośrodek rolniczo-usługowy. Przez miasto przebiega droga krajowa nr 48 (Tomaszów MazowieckiKock).

Położenie

Przykład starej drewnianej zabudowy

Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 16,84 km²[7].

Wyszemierzyce, będące własnością duchowną, położone były w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wareckim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[8]. W drugiej połowie XVIII wieku Wyśmierzyce leżały w województwie sandomierskim[9], w ramach którego stanowiły część ziemi radomskiej[10]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. radomskiego, zaś przed czerwcem 1975 do woj. kieleckiego.

Demografia

  • Piramida wieku mieszkańców Wyśmierzyc w 2014 roku[11].


Populacja miasta Wyśmierzyce na przestrzeni lat 1995–2014
Źródło: Bank Danych Lokalnych[12]

Toponimia

Do końca XVII wieku nazwa brzmiała Wyszemierzyce, o czym świadczą zapiski z 1398 (Vyszemierzice) i 1576 (Wyssemierzyce). Nazwa ta pochodziła od imienia Wyszemir, nosiła ją osoba poświadczona przez źródła historyczne. Zmiana nazwy na obecną nastąpiła poprzez zanik nieakcentowanego -e-, i przejście grupy spółgłoskowej -szm'- w -śm'-[13].

Historia

Osada otrzymała prawa miejskie 12 grudnia 1338, które utraciła po upadku powstania styczniowego w 1869.

W 1378 powstała parafia wyśmierzycka. W 1657 wojska siedmiogrodzkie księcia Jerzego II Rakoczego zniszczyły doszczętnie Wyśmierzyce. W 1808 ówczesny zaborca austriacki sprzedał Wyśmierzyce Józefowi Teodorowi Makomaskiemu. W 1809 zostają włączone do departamentu radomskiego Księstwa Warszawskiego. 19 grudnia 1889 urodził się tam błogosławiony ks. prof. dr hab. Franciszek Rosłaniec (obecny patron miasta). Wyśmierzyce odzyskały prawa miejskie 1 lipca 1922[14].

Podczas okupacji hitlerowskiej, w maju 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 900 Żydów. We wrześniu 1942 zostali wywiezieni do getta w Białobrzegach, a stamtąd do obozu zagłady Treblinka II i tam zamordowani[15].

Zabytki

Dzwonnica przykościelna

Edukacja

  • Publiczna Szkoła Podstawowa
  • Publiczne przedszkole

Sport

W mieście, od 1965 roku, działa klub piłki nożnej, MKS Wyśmierzyce, grający w A klasie.

Burmistrzowie Wyśmierzyc

Plac Wolności
  • Marek Bielewski (1990-1998) i (2014-2018)
  • Władysław Jasiński (1998-2014)
  • Wojciech Sępioł (od 2018)

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2022 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08] .
  2. Stanisław Pazyra, Geneza i rozwój miast mazowieckich, Warszawa 1959, s. 112.
  3. Polska XVI wieku, t. V Mazowsze, Warszawa 1895, s. 38.
  4. Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym. Stan w dniu 31 XII 2014 r. (strona 77).
  5. Miasta najmniejsze pod względem liczby ludności. stat.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-25)]..
  6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2017 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast, nadania niektórym miejscowościom statusu miasta, zmiany nazwy gminy oraz siedzib władz niektórych gmin (Dz.U. z 2017 r. poz. 1427)
  7. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2009 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 20 sierpnia 2009, ISSN 1505-5507 [zarchiwizowane z adresu 2013-12-20] .
  8. Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
  9. Janusz Woliński, Jerzy Michalski, Emanuel Rostworowski (red.): Materiały do dziejów Sejmu Czteroletniego, tom V. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1964, s. 443.
  10. Sebastian Piątkowski (red.): Z dziejów Radomia i regionu radomskiego w XVIII i XIX wieku. Radomskie Towarzystwo Naukowe, Radom 1997, s. 7.
  11. Wyśmierzyce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-10]  (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  12. Bank Danych Lokalnych Ostatnia aktualizacja: 2015-05-25.
  13. Kazimierz Rymut: Nazwy miast Polski. Zakład Narodowy im. Ossolińskich , 1987, s. 273. ISBN 83-04-02436-5.
  14. Dz.U. z 1922 r. nr 47, poz. 412.
  15. Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part A, s. 348 .

Linki zewnętrzne

  • Wyśmierzyce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 110 .
  • p
  • d
  • e
Na prawach powiatu
Powiatowe
Gminne

  • p
  • d
  • e
Gmina Wyśmierzyce
  • Siedziba gminy: Wyśmierzyce
Wsie
Osada
  • Jakubówka
Osada leśna
Integralne.
części wsi
  • Baraki
  • Bielawy Jabłońskie
  • Dołek
  • Działy
  • Grzmiąca-Kolonia
  • Jabłonka
  • Kolonia Kożuchów
  • Leonówek
  • Lisia Górka
  • Mikołajówka
  • Pabianki
  • Wojciechów
  • Wolak
  • Zaborze
  • Zielonka

Herb gminy Wyśmierzyce

  • p
  • d
  • e
Miasta
Gminy miejsko-wiejskie
  • Białobrzegi
  • Wyśmierzyce
Gminy wiejskie
  • Promna
  • Radzanów
  • Stara Błotnica
  • Stromiec

Herb powiatu białobrzeskiego

  • p
  • d
  • e
  • Siedziba powiatu – Radom
Przynależność wojewódzka
  • gubernia radomska (1867–1915)
  • woj. kieleckie (II RP) (1919–39)
  • woj. kieleckie (1945–75)
Miasta
Osiedla (1954–72)
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
  • Białobrzegi (1870–1954)
  • Bogusławice (do 1870)
  • Gębarzew (do 1954)
  • Gózd (od 1973)
  • Gzowice (do 1954)
  • Jastrzębia (od 1973)
  • Jedlanka (do 1870)
  • Jedlińsk (od 1870)
  • Jedlnia-Letnisko (od 1973)
  • Kowala (–Stępocina)
  • Kozłów (do 1954)
  • Kuczki (do 1954)
  • Mirów (do 1870)
  • Orońsko (do 1954)
  • Podgajek (do 1870)
  • Potworów (do 1954)
  • Przytyk (od 1870)
  • Radom (do 1954)
  • Radzanów (do 1954)
  • Rogów (1870–1954)
  • Skaryszew (Skaryszów) (od 1870)
  • (Stara) Błotnica (do 1954)
  • Stromiec (do 1954)
  • Sucha (do 1870)
  • Szydłowiec ( 1939–54)
  • Wielogóra (do 1954)
  • Wieniawa (do 1954)
  • Wierzbica (1870–1954)
  • Wolanów
  • Zakrzew (Zakrzów)
  • Zalesice (do 1954)
Gromady
(1954–72)
  • Barak (1954 )
  • Bardzice (1954–72)
  • Bartodzieje (1954–72)
  • Białobrzegi (1954–55 )
  • Bielicha (1954–61)
  • Bierwce (1954–72)
  • Błotnica (1954–55 )
  • Bobrek (1954–55 )
  • Brudnów (1954–55 )
  • Cerekiew (1954–72)
  • Chronów (1954 )
  • Czarna (1954–72)
  • Dąbrówka Nagórna (1954–59)
  • Długie (1954–55 )
  • Domaniów (1954–59)
  • Dzierzkówek (1954–68)
  • Gąsawy Rządowe (1954 )
  • Goryńska Wola (1954–61)
  • Goszczewice (1954–55 )
  • Gózd (1954–55 )
  • Gózd (1954–72)
  • Grabowa (1954–55 )
  • Groszowice (1954–72)
  • Grotki (1954–55 )
  • Grzmiąca (1954–55 )
  • Gzowice (1954–61)
  • Janiszpol (1954–72)
  • Jarosławice (1954–68)
  • Jastrząb (1954 )
  • Jastrzębia (1954–59)
  • Jastrzębia (1962–68)
  • Jaszowice (1954–59)
  • Jedlińsk (1954–72)
  • Jedlnia Letnisko (1954–57)
  • Kaszów (1954–61)
  • Klwatka (1954–72)
  • Kłonów (1954–72)
  • Kostrzyń (1954–55 )
  • Kowala (1954 → i ← 1956–72)
  • Kuczki (1954–59)
  • Lesiów (1954–72)
  • Ludwików (1954–59)
  • Łączany (1954–68 )
  • Majdów (1954 )
  • Maków (1954–72)
  • Mazowszany (1954–59)
  • Mirów (1954 )
  • Młodocin (1954 → i ← 1956–61)
  • Młodynie (1954–55 )
  • Mniszek (1954–72)
  • Modrzejowice (1954–72)
  • Niedarczów ( 1961–68)
  • Odechów (1954–72)
  • Orońsko (1954 )
  • Ostałówek (1954 )
  • Parznice (1954–72)
  • Pierzchnia (1954–55 )
  • Pogroszyn (1954 )
  • Polany (1954–61)
  • Potworów (1954–55 )
  • Przytyk (1954–72)
  • Radzanów (1954–55 )
  • Rajec Szlachecki (1954–72)
  • Rogów (1954 )
  • Ruda Wielka (1954 )
  • Sławno (1954–61)
  • Słupica (1954–68)
  • Stromiec (1954–55 )
  • Stromiec Podlesie (1954–55 )
  • Sucha (1954–55 )
  • Szczyty (1954–55 )
  • Śmiłów (1954 )
  • Taczów (1954–68)
  • Wałsnów (1954 )
  • Wieniawa (1954–55 )
  • Wierzbica (1954 )
  • Wir (1954–55 )
  • Witaszyn (1954–55 )
  • Wojciechów (1959–62)
  • Wola Gołębiowska (1954–68)
  • Wola Lipieniecka (1954 )
  • Wolanów (1954–72)
  • Wólka Klwatecka (1954–72)
  • Wrzeszczów (1954–72)
  • Wrzos (1954–72)
  • Wsola (1954–72)
  • Wysoka (1954 )
  • Zakrzew (1954–72)
  • Zawady (1954–61)
  • Zdziechów (1954 )
  • Żuków (1954–55 )
  • p
  • d
  • e
Powiat białobrzeski (1956–1975)
Przynależność wojewódzka
  • woj. kieleckie
Miasta (1956–72)
Gromady
(1956–72)
  • Białobrzegi ( 1956–57)
  • Białobrzegi (1969–72)
  • Błotnica (Stara Błotnica) ( 1956–72)
  • Bobrek ( 1956–59)
  • Boże ( 1959–72)
  • Broniszew ( 1956)
  • Długie ( 1956–61)
  • Dobieszyn ( 1958–72)
  • Gózd (Stary Gózd) ( 1956–72)
  • Grotki ( 1956–68)
  • Grzmiąca ( 1956–68)
  • Jabłonna (1961–72)
  • Kostrzyń ( 1956–61)
  • Młodynie (Młodynie Dolne) ( 1956–68)
  • Olszamy (1956–72)
  • Pierzchnia ( 1956–68)
  • Pnie ( 1956–61)
  • Promna ( 1956–72)
  • Przybyszew ( 1956–72)
  • Radzanów ( 1956–72)
  • Rykały ( 1956–68)
  • Stromiec ( 1956–72)
  • Stromiec Podlesie ( 1956–61)
  • Sucha ( 1956–68)
  • Szczyty ( 1956–68)
  • Witaszyn ( 1956–68)
  • Wyśmierzyce (1969–72)
Gminy wiejskie (1973–75)
  • Białobrzegi
  • Promna
  • Radzanów
  • Stara Błotnica
  • Stromiec
  • Wyśmierzyce
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).