Mokobody

Mokobody
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Jadwigi
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

siedlecki

Gmina

Mokobody

Liczba ludności (2011)

1677[2][3]

Strefa numeracyjna

25

Kod pocztowy

08-124[4]

Tablice rejestracyjne

WSI

SIMC

0682175[5]

Położenie na mapie gminy Mokobody
Mapa konturowa gminy Mokobody, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mokobody”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Mokobody”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Mokobody”
Położenie na mapie powiatu siedleckiego
Mapa konturowa powiatu siedleckiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Mokobody”
Ziemia52°15′56″N 22°06′41″E/52,265556 22,111389[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Fragment rynku

Mokobody – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Mokobody[5][6]

Wieś leży nad rzeką Liwiec. Siedziba gminy Mokobody, oraz rzymskokatolickiej parafii św. Jadwigi. Dawniej miasto prywatne, posiadało prawo chełmińskie, w 1496 roku położone było w ziemi drohickiej województwa podlaskiego[7], prawa miejskie utraciło w 1870 roku.

Do 1954 roku istniała gmina Skupie, której siedzibą były Mokobody. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mokobody. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie siedleckim. We wsi działa jednostka ochotniczej straży pożarnej[8].

Historia

Dawne nazwy miejscowości brzmiały Mąkobody i Makowody. Wieś leżała w ziemi drohickiej i była własnością rycerską. Właściciel wsi Jan Mąkobodzki w okresie władania Podlasiem przez Bolesława IV księcia mazowieckiego był kasztelanem i sędzią liwskim. Prawdopodobnie w okresie zbrojnego zatargu Kazimierza Jagiellończyka z Bolesławem stał po stronie tego ostatniego, wskutek czego utracił swoje dobra. Mokobody stały się królewszczyzną. W 1487 r. Kazimierz Jagiellończyk darował je wraz z innymi dobrami Iwaszce Bohdanowiczowi Litaworowi Chreptowiczowi, podskarbiemu dwornemu litewskiemu.

W 1496 roku miasto prywatne zostało lokowane na prawie chełmińskim[9]. W 1510 r. potwierdzenie przywilejów i nazwę Nowe Miasto, która jednak się nie przyjęła. Do Unii brzeskiej istniała tu Cerkiew prawosławna. Mokobody należały m.in. do Ostrorogów, Ossolińskich, Jezierskich i Kuczyńskich. W 1673 roku miasto posiadał starosta drohicki Zbigniew Ossoliński[10].

Bardzo duży wkład Mokobody włożyły w powstanie styczniowe. Już w styczniu wysłały do obrony Węgrowa ok. 600 chłopów, w większości byli uzbrojeni w kosy. 2 lutego brali oni udział w bitwie pod Węgrowem, a także słynnym w całej Europie ataku kosynierów na działa carskie. Następnego dnia, pod Mokobodami 1 tys. powstańców, w tym 200 strzelców, pod komendą kpt. Kuczkowskiego ps. Mucha, pobiło oddział rosyjski z Siedlec. Rosjanie ponieśli duże straty, było ok. 100 zabitych oraz dużo więcej rannych. W bitwie tej znaczący wkład mieli również mieszkańcy Mokobód i okolicznych wiosek. Wiele osób nie brało bezpośredniego udziału w walkach, ale pomagało walczącym. Chłopi dostarczali żywność oraz informowali o ruchach wojsk rosyjskich[11].

Po stłumieniu powstania carska policja i wojsko rozpoczęły aresztowania powstańców. Najwybitniejszym powstańcem był urodzony w Świniarach Ludomir Benedyktowicz, który stracił w powstaniu obie dłonie. Pamiątkowa tablica na jego cześć znajduje się przy głównym wejściu do kościoła w Mokobodach. Za masowy udział mieszkańców Mokobód w powstaniu rząd carski w 1867 r., czyli kilka lat po upadku powstania styczniowego, ukarał miasteczko zabraniem mu praw miejskich i zdegradowaniem do roli wsi.

Zabytki

  • Kościół parafialny, klasycystyczny z lat 1792–1818, fundacji starosty Jana Onufrego Ossolińskiego. Projekt architektoniczny autorstwa Jakuba Kubickiego jest czterokrotnie pomniejszonym projektem tegoż autora wyróżnionego w ogłoszonym przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego konkursie architektonicznym na świątynię – votum za Konstytucję 3 maja[12],
    • obraz Matki Boskiej Budzieszyńskiej z XVII w., otaczany wielkim kultem,
    • rokokowe rzeźby ewangelistów, wykonane przez Macieja Polejowskiego,
    • obraz "Chrystus Nauczający" z końca XVIII wieku, którego autorstwo przypisuje się Franciszkowi Smuglewiczowi,
    • obraz "Hołd Pasterzy" z XIX wieku autorstwa Piotra le Bruna,
    • model kościoła wykonany w 1793 roku przez Jakuba Kubickiego,
  • Drewniana organistówka z XIX w.obecnie znajdująca się w skansenie we wsi Nowa Sucha, w miejscu organistówki znajduje się obecnie pomnik Jana Pawła II
  • Drewniana dzwonnica z XIX w.

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 82668
  2. Wieś Mokobody w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-02-25] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 792 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Józef Maroszek, Rzemiosło w miastach podlaskich, w: Studia nad produkcją rzemieślniczą w Polsce (XIV-XVIII w.), Maria Kwapień, Józef Maroszek, Andrzej Wyrobisz, Wrocław 1976, s. 96.
  8. OSP Mokobody [online], www.siedlce-straz.pl [dostęp 2020-11-06] .
  9. Józef Maroszek, Rzemiosło w miastach podlaskich w XVI-XVIII w., w: Maria Kwapień; Józef Maroszek; Andrzej Wyrobisz, Studia nad produkcją rzemieślniczą w Polsce (XIV-XVIII w.), Wrocław 1976, s. 96.
  10. Anna Laszuk, Zaścianki i królewszczyzny : struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku, Warszawa 1998, s. 120.
  11. Kuczkowski - Katalog Powstańców Styczniowych [online], genealogia.okiem.pl [dostęp 2021-08-03] .
  12. dr Rafał Dmowski: Świątynia Opatrzności Bożej w pomniejszeniu czyli kościół pw. św. Jadwigi w Mokobodach. [w:] "Prestiż", 2014, nr 10, s. 12-13 [on-line]. [dostęp 2015-05-26]. (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Mokobody, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 620 .
  • Mokobody. Historia miejscowości oraz parafii
  • Mokobody w "Pamiętniku Sandomierskim" t.1 Tomasza Ujazdowskiego w tekście o Budzieszynie str. 364
  • Mokobody w tekście z 1590 r

Zobacz też

  • p
  • d
  • e
Powiat siedlecki (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
  • Czuryły (do 1954)
  • Domanice (do 1954)
  • Górki ( 1932–54)
  • Huszlew ( 1932–54)
  • Jasionka (do 1928)
  • Jastrzębie (do ?)
  • (Stara) Kornica ( 1932–54)
  • Kotuń (od 1973)
  • Królowa Niwa (do 1954)
  • Krześlin (do 1954)
  • Łysów ( 1932–54)
  • Mokobody (od 1973)
  • Mordy (do ?)
  • Mordy (od 1973)
  • Niwiski (do 1954)
  • Olszanka ( 1932–54)
  • Paprotnia (od 1973)
  • Pióry (do 1928)
  • Przesmyki ( 1923–54)
  • Sarnaki ( 1932–54)
  • Seroczyn (do 18??)
  • Siedlce (od 1973)
  • Skórzec
  • Skupie (do 1954)
  • Stara Wieś (do 1954)
  • Stok Ruski (ok. 1915–54)
  • Suchożebry (od 1973)
  • Świniarów ( 1932–54)
  • Tarków (do 1954)
  • Wiśniew (do 1954)
  • Wodynie (do 1954)
  • Zbuczyn (Poduchowny)
  • Żeliszew (do 1954)
Gromady (1954–72)
  • Bejdy (1954–55 )
  • Białki (1954–61)
  • Bojmie ( 1956–72)
  • Borki-Wyrki (1954–59)
  • Chotycze (1954–55 )
  • Czeberaki (1954–55 )
  • Czołomyje (1954–61)
  • Dąbrówka-Niwka (1954–61)
  • Domanice (1954–72)
  • Golice (1954–58)
  • Górki (1954–55 )
  • Grala-Dąbrowizna (1954–59)
  • Hadynów (1954–55 )
  • Hołubla (1954–72)
  • Huszlew (1954–55 )
  • Izdebki-Wąsy (1954–59)
  • Kamianki Lackie (1954–55 )
  • Kobylany (1954–55 )
  • Kornica Nowa (1954–55 )
  • Koszewnica (1954–59)
  • Kotuń (1954–72)
  • Krynica (1954–61)
  • Krzesk (1954–72)
  • Krzesk Stary (1954–61)
  • Krześlin (1954–72)
  • Krzymosze (1954–59)
  • Krzywośnity (1954–55 )
  • Lipno (1954–55 )
  • Łysów (1954–55 )
  • Mierzwice Kolonia (1954–55 )
  • Mokobody (1954–72)
  • Mordy (1954–72)
  • Mostów (1954–55 )
  • Niemojki (1954–55 )
  • Niwiski (1954–72)
  • Olszanka (1954–55 )
  • Olszyc Szlachecki (1954–59)
  • Opole Nowe (1954–61)
  • Paprotnia (1954–72)
  • Platerowo-Pasieka (1954–55 )
  • Podnieśno (1954–59)
  • Pruszyn (1954–68)
  • Przesmyki (1954–55 )
  • Radomyśl (1954–61)
  • Radzików Wielki (1954–72)
  • Ruda Wolińska (1954–59)
  • Rusków (1954–55 )
  • Sarnaki (1954–55 )
  • Sekuła (1954–57)
  • Seroczyn (1954–72)
  • Siedlce (1961–72)
  • Skórzec (1954–72)
  • Skupie (1954–59)
  • Stok Lacki (1954–61)
  • Strzała (1954–61)
  • Suchożebry (1954–72)
  • Szpaki Stare (1954–55 )
  • Śmiary (1954–61)
  • Tarcze (1954–72)
  • Wiśniew (1954–72)
  • Wodynie (1954–72)
  • Wojnów (1954–55 )
  • Wołyńce (1958–59)
  • Zakrze (1954–55 )
  • Zbuczyn Poduchowny (1954–72)
  • Żabokliki (1959–61)
  • Żeliszew Podkościelny (1954–72)
  • Żelków-Kolonia (1954–68)
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).