Łagów

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Łagów (ujednoznacznienie).
Łagów
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Kościół parafialny w Łagowie
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kielecki

Gmina

Łagów

Prawa miejskie

1375-1870, 2018

Burmistrz

Paweł Marwicki

Powierzchnia

8,22[1] km²

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


1551[1]
189[1] os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 41

Kod pocztowy

26-025

Tablice rejestracyjne

TKI

Położenie na mapie gminy Łagów
Mapa konturowa gminy Łagów, w centrum znajduje się punkt z opisem „Łagów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Łagów”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Łagów”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Łagów”
Ziemia50°46′36″N 21°05′06″E/50,776667 21,085000
TERC (TERYT)

2604074

SIMC

0247670

Urząd miejski
Rynek 62
26-025 Łagów
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa
Fragment rynku z fontanną

Łagów – miasto położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim. Siedziba urzędu gminy Łagów. Status miasta odzyskało z dniem 1 stycznia 2018[2].

Był miastem biskupstwa włocławskiego w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[3]. W latach 1975–1998 Łagów administracyjnie należał do województwa kieleckiego.

Położenie

Łagów położony jest w Górach Świętokrzyskich, na wschodnim krańcu Padołu Kielecko-Łagowskiego. Na południe od Łagowa rozciąga się Pasmo Orłowińskie. W kierunku północno-zachodnim znajduje się Wał Małacentowski i Pasmo Bielińskie. Miasto przecina rzeka Łagowica.

Z historycznego punktu widzenia Łagów leży w Małopolsce, w ramach której położony jest w dawnej ziemi sandomierskiej[4].

Przez Łagów przebiega droga krajowa nr 74 z Kielc do Zamościa oraz droga wojewódzka nr 756 ze Starachowic do Stopnicy.

Historia

Pierwsze wzmianki o Łagowie pojawiły się już w XI wieku. Jak podaje Jan Długosz w swoich kronikach, w 1086 r. Władysław Herman za wstawiennictwem żony Judyty podarował wieś kapitule kujawskiej, która urządziła w niej siedzibę kasztelana (prawdopodobnie istniał tu zamek, ale do dziś nie zachowały się żadne jego ślady. W odległości ok. 2,5 km od Łagowa na południowy wschód we wsi Nowy Staw znajduje się „wzgórze Zamczysko”. To właśnie na tym wzgórzu miała mieścić się dawna lokacja Łagowa. Lokalizacja zamku w tym miejscu jest wielce prawdopodobna, ponieważ wzgórze otoczone jest doliną rzeki, co mogło utrudnić zdobycie zamku). W 1287 podczas III najazdu Mongolskiego miała miejsce Bitwa pod Łagowem. 1375 r. królowa Polski i Węgier Elżbieta wydała w Sandomierzu przywilej zezwalający włodarzowi Łagowa bp. Zbylutowi na zamianę wsi w miasto. Przywilej ten został potwierdzony w 1390 r. przez Władysława Jagiełłę. W 1502 r. miejscowość doszczętnie spalili Tatarzy. W XV wieku miasto stało się znanym ośrodkiem rzemiosła, głównie garncarstwa. Wydobywane były tu rudy żelaza i ołowiu. W 1870 roku Łagów utracił prawa miejskie[5].

Przed rokiem 1836 dzierżawcą wójtostwa rządowego w Łagowie był Hilary Koczecki[6].

„Przewodnik Gospodarczy” z roku 1938 wymienia funkcjonujące tu instytucje i firmy usługowe[7]:

Podczas II wojny światowej wieś leżała w strefie przyfrontowej przyczółka baranowsko-sandomierskiego, ulegając tym samym znacznym zniszczeniom.

Zabytki i atrakcje turystyczne

Rejestr zabytków

Do rejestru zabytków nieruchomych wpisane zostały obiekty[9]:

  • założenie urbanistyczne – śródmieście Łagowa (nr rej.: A.495 z 1.12.1956),
  • kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła z końca XV w. i XVI w. (nr rej.: A.406 z 16.10.1956 i z 21.06.1967),
  • cmentarz parafialny i kaplica z I połowy XIX w. (nr rej.: A.407/1-2 z 16.09.1972 i z 2.06.1992),
  • dom, Rynek 45, z 1890 r. (nr rej.: A.842 z 28.09.1979).

Turystyka

Łagów jest punktem początkowym szlak turystyczny niebieski niebieskiego szlaku turystycznego prowadzącego do Chęcin, szlak turystyczny zielony zielonego szlaku turystycznego prowadzącego do Nowej Słupi oraz szlak rowerowy zielony zielonego szlaku rowerowego prowadzącego przez tereny wokół wsi.

Sport

W miejscowości działa klub piłki nożnej ŁKS Łagów, założony w 1979 roku[10]. Zdobywca regionalnego Pucharu Polski w sezonie 2021/2022[11]. W latach 2020–2023 występował w rozgrywkach III ligi, grupy IV[10]. 19 stycznia 2023, po rundzie jesiennej sezonu 2022/2023, którą zakończył jako lider, wycofał się z rozgrywek, co skutkowało przeniesieniem klubu z pierwszego na ostatnie miejsce w tabeli[12]. W sierpniu 2023 wrócił do rozgrywek piłkarskich, już pod nazwą ŁKS Górnik Łagów, przystępując do gry w klasie okręgowej, gr. świętokrzyskiej[13].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2022 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08] .
  2. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2017 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast, nadania niektórym miejscowościom statusu miasta, zmiany nazwy gminy oraz siedzib władz niektórych gmin (Dz.U. z 2017 r. poz. 1427)
  3. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 112.
  4. Sławomir Wróblewski, Zamki i dwory obronne województwa sandomierskiego w średniowieczu, Wydawnictwo GOLDRUK, Nowy Sącz 2006, ISBN 83-924034-5-2, s. 27.
  5. Postanowienie z 24 października (5 listopada) 1869 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, str. 419
  6. Dziennik Urzędowy Województwa Augustowskiego 8/1836
  7. Przewodnik Gospodarczy Województw Kieleckiego, Krakowskiego i Śląskiego, Dąbrowsko-Śląskie Zakłady Drukarskie, Sosnowiec 1938
  8. J. Czarnocki, 1989. Klimenie Gór Świętokrzyskich, Prace PIG, CXXVII, Warszawa.
  9. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 27 [dostęp 2015-11-06] .
  10. a b Skarb - ŁKS Łagów [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-03-29] .
  11. Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P., ŁKS Probudex Łagów wygrał okręgowy Puchar Polski [online], kielce.tvp.pl [dostęp 2022-08-21]  (pol.).
  12. DorotaD. Kułaga DorotaD., ŁKS Łagów wycofany z rozgrywek 3. ligi. Pismo o takiej treści zostało wysłane do Polskiego Związku Piłki Nożnej. Podpisał je Marek Brudek [online], Gol24, 1 marca 2023 [dostęp 2023-03-29]  (pol.).
  13. ŁKS Łagów wraca do gry [online], 18 lipca 2023 [dostęp 2023-08-26]  (pol.).

Bibliografia

  • Tadeusz Dybczyński, Przewodnik po Górach Świętokrzyskich, Warszawa 1912.
  • Ryszard Garus, Znakowane szlaki turystyczne woj. kieleckiego, Kielce 1983.

Linki zewnętrzne

  • Łagów (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 574 .
  • Archiwalne zdjęcia związane z miejscowością w bibliotece Polona
  • p
  • d
  • e
Miasta
Gminy miejsko-wiejskie
  • Bodzentyn
  • Chęciny
  • Chmielnik
  • Daleszyce
  • Łagów
  • Łopuszno
  • Morawica
  • Nowa Słupia
  • Piekoszów
  • Pierzchnica
Gminy wiejskie
  • Bieliny
  • Górno
  • Masłów
  • Miedziana Góra
  • Mniów
  • Nowiny
  • Raków
  • Strawczyn
  • Zagnańsk

  • p
  • d
  • e
Gmina Łagów
Miasto
  • Łagów
Wsie
Kolonie
Części miast
  • Dule
  • Masłowiec
  • Podskale
Integralne
części wsi
  • Baraniec
  • Bielowa
  • Bukowa
  • Bukowiec
  • Cegielnia
  • Chojny
  • Dąbrówki
  • Gajówka Małacentów
  • Gajówka Melonek
  • Górna Droga
  • Góry
  • Gwiździowa
  • Karczma
  • Kącik
  • Kąt
  • Kąty
  • Kędziorka
  • Kosory
  • Kozie Górki
  • Kozłów
  • Leśniczówka Paprocice
  • Łągiew
  • Łazki
  • Łazy
  • Majorat
  • Niwka
  • Nowa Wieś
  • Olszowiec
  • Orłowiny (Sędek)
  • Płucki-Łąki
  • Poddanie
  • Poduchowne
  • Pola Płuckie
  • Przygłówek
  • Ruda
  • Schaby
  • Stara Wieś (Czyżów)
  • Stara Wieś (Lechówek)
  • Stara Wieś (Wola Łagowska)
  • Stara Wieś Druga
  • Stara Wieś Pierwsza
  • Winna-Kolonia
  • Wołyń
  • Wyczyna
  • Zaręby
  • Zasuwa
  • Zbelutka-Garbacz
  • Zbelutka-Stara Wieś
Inne
  • Kolonie (zniesiona)
  • Piotrów
  • Wojteczki

  • p
  • d
  • e
Powiat opatowski (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
  • gubernia radomska (1867–1915)
  • woj. kieleckie (II RP) (1919–39)
  • woj. kieleckie (1945–75)
Miasta
Osiedla (1954–72)
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
  • Baćkowice
  • Baszowice (do 1870)
  • Bodzechów
  • Boksyce (do 1954)
  • Częstocice (do 1954)
  • Czyżów (Szlachecki) (do 1954)
  • Ćmielów (od 1870)
  • Dębno (do 1870)
  • Gęsice (do 1954)
  • Grzegorzowice (do 1954)
  • Iwaniska
  • Jakubowice (do 1870)
  • Julianów (do 1954)
  • Krzczonowice (do 1870)
  • Kunów (od 1870)
  • Lasocin (1870–1954)
  • Łagów
  • Malkowice (do 1954)
  • Modliborzyce (do 1954)
  • Nietulisko (do 1870)
  • Nos(k)ów (do 1870)
  • Opatów
  • Ożarów (od 1870)
  • Piórków (do 1954)
  • Rembów (do 1954)
  • Ruda Kościelna (do 1954)
  • Sadowie
  • Słupia Nowa (1870–87 )
  • Szewna (od 1973)
  • Waśniów (od 1870)
  • Wojciechowice
Gromady
(1954–72)
  • Baćkowice (1954–72)
  • Bardo (1954–68)
  • Bidziny (1954–72)
  • Biskupice (1954–72)
  • Bodzechów (1954–72)
  • Bogusławice (1961–72)
  • Boleszyn (1954–61)
  • Boria (1954–72)
  • Brzezie (1954–58)
  • Brzozowa (1954–59)
  • Brzóstowa (1954–61)
  • Bukowie (1954–61)
  • Chmielów (1954–72)
  • Chocimów (1961–68)
  • Cząstków (1954–61 ())
  • Czyżów Szlachecki (1954–61 )
  • Ćmielów (1954)
  • Ćmielów (1961–72)
  • Dębno (1954–59)
  • Dębowa Wola (1961–72)
  • Garbowiec (1954–61)
  • Gęsice (1954–59)
  • Gierczyce (1954–72)
  • Gliniany (1954–61)
  • Grocholice (1954–61)
  • Iwaniska (1954–72)
  • Jakubowice (1954–61 )
  • Janik (1954–58)
  • Janików (1954–72)
  • Janowice (1954–61)
  • Jędrzejowice (1954–72)
  • Julianów (1954–59)
  • Jurkowice (1954–68)
  • Karwów (1954–56)
  • Kobylany (1954–72)
  • Kornacice (1954–61)
  • Kunów (1954–72)
  • Lasocin (1954–72)
  • Linów (1954–61 )
  • Łagów (1954–72)
  • Marianów (1954–68)
  • Miłkowska Karczma (1954–61)
  • Miłków (1954–59)
  • Miłoszowice (1954 )
  • Modliborzyce (1954–72)
  • Momina (1954–72)
  • Niedźwiedź (1954–55 )
  • Nieskurzów (1954–58)
  • Nietulisko (1954–68)
  • Oficjałów (1956–61)
  • Opatów (1961–72)
  • Ożarów (1954–72)
  • Piórków (1954–72)
  • Płucki (1954–58)
  • Podszkodzie (1954–59)
  • Przepaść (1954–59)
  • Przepiórów (1961–72)
  • Przeuszyn (1954–72)
  • Raków (1954–72 ())
  • Rembów (1954–59)
  • Ruda Kościelna (1954–61)
  • Sadowie (1954–72)
  • Sarnia Zwola (1954–72)
  • Sarnówek (1954–61)
  • Słupia Nadbrzeżna (1954–72)
  • Słupia Stara (1954–68)
  • Sobótka (1954–61 ())
  • Staw Kunowski (1954–59 ())
  • Stobiec (1954–59)
  • Stodoły (1954–59)
  • Sudół (1954–59)
  • Szewna (1954–72)
  • Szumsko (1954–72)
  • Ujazd (1954–59)
  • Waśniów (1954–72)
  • Wojciechowice (1954–72)
  • Wola Malkowska (1954 )
  • Wólka Lipowa (1954–72)
  • Wszachów (1954–58)
  • Zbelutka / Nowa Zbelutka (1954–72)
  • Złota Woda (1954–59)
  • Zwola (1954–58)
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).