Józefów nad Wisłą

Józefów nad Wisłą
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Pałac w Józefowie nad Wisłą
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

opolski

Gmina

Józefów nad Wisłą

Prawa miejskie

1687–1870; 2018

Burmistrz

Grzegorz Kapica

Powierzchnia

3,65[1] km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności
• gęstość


920[2]
252 os./km²

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

24-340

Tablice rejestracyjne

LOP

Położenie na mapie gminy Józefów nad Wisłą
Mapa konturowa gminy Józefów nad Wisłą, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Józefów nad Wisłą”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Józefów nad Wisłą”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Józefów nad Wisłą”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Józefów nad Wisłą”
Ziemia51°02′27″N 21°49′45″E/51,040833 21,829167
TERC (TERYT)

0612024

SIMC

0382036

Urząd miejski
ul. Opolska 33 F
24-340 Józefów nad Wisłą
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Józefów nad Wisłą (do końca 2003 Józefów) – miasto położone w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Józefów nad Wisłą[3], której władz jest siedzibą. Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. Józefów nad Wisłą liczył 920 mieszkańców[2].

Józefów uzyskał lokację miejską w 1688 roku, zdegradowany w 1869 roku[4]. Odzyskał status miasta z dniem 1 stycznia 2018[5].

Miejscowość położona jest w Małopolsce (początkowo w ziemi sandomierskiej, a następnie w ziemi lubelskiej). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego. Miejscowość była przejściowo siedzibą gminy Rybitwy.

Przez Józefów nad Wisłą przebiega droga wojewódzka nr 824.

Historia

XVII wiek

Józefów został założony w 1687 roku przez kasztelana krakowskiego Andrzeja Potockiego na gruntach wsi Kolczyn jako miasto na prawie magdeburskim. Nazwa pochodzi od imienia jednego z synów kasztelana. Miasto otrzymało przywileje zatwierdzone przez króla Jana III Sobieskiego: organizowania targów w niedziele i czwartki (czwartkowe targi są tradycją do dziś) oraz dużych jarmarków pięć razy w roku. Mieszczanie józefowscy otrzymali także prawo wyrobu wódki i piwa.

W 1691 roku założyciel miasta ufundował niewielką drewnianą świątynię pw. Bożego Ciała, klasztor zakonu bernardynów i szpital dla ubogich.

XVIII wiek

Dzięki zlokalizowanej tu przeprawie przez Wisłę oraz przebiegającemu tędy traktowi wrocławskiemu w XVIII wieku, Józefów był znacznym ośrodkiem handlowym i siedzibą komory celnej. Miał w tym okresie 172 domy i trzy murowane bramy: Lubelską, Zamojską i Chruślińską. Przywileje lokacyjne Józefowa równouprawniały osiedlanie się w nim przedstawicieli różnych narodowości. Z możliwości tej skorzystali Żydzi, którzy pod koniec XVIII wieku stanowili większość mieszkańców miasta. W 1729 r. kościół wraz z konwiktem doszczętnie strawił pożar, jednak wkrótce przystąpiono do budowy nowego kościoła murowanego.

W czasie zaboru austriackiego administracyjna ranga Józefowa na krótko wzrosła, gdyż miasto stało się siedzibą cyrkułu o zasięgu większym niż wcześniejszy powiat opolski.

XIX wiek

W połowie XIX wieku w Józefowie było 31 budynków murowanych i 13 drewnianych, a wśród budowli wyróżniał się jednopiętrowy ratusz z charakterystyczną wieżą, który nie zachował się jednak do dzisiejszych czasów. Centrum miasta zajmował rynek i 10 ulic i funkcjonowała tu szkoła utrzymywana ze składek mieszkańców i właścicieli miasta. Wprowadzone przez zaborców bariery celne osłabiły handel, a liczba mieszkańców Józefowa spadła, w związku z czym miasto podupadło. Po kasacie zakonu w 1864 roku w zabudowaniach poklasztornych znalazły siedzibę szkoła elementarna i poczta. Represje po klęsce powstania styczniowego doprowadziły do utraty praw miejskich w 1870 roku[6].

XX wiek

W 1915 roku miasto zostało spalone przez uciekające wojska rosyjskie. Spłonął też wtedy ratusz, kościół i drewniana zabudowa. W okresie międzywojennym miejscowość została częściowo odbudowana, jednak utraciła swoje zabytkowe cechy. Odbudowę świątyni przeprowadzono w 1917 roku (wówczas obniżono wieże kościelne, na których spłonęły hełmy)[7].

W czasie II wojny światowej znów uległo niemal całkowitemu zniszczeniu. Żydowscy mieszkańcy zostali wysiedleni i zgładzeni przez okupanta niemieckiego. W okresie powojennym Józefów był siedzibą gromady, a od 1973 jest siedzibą gminy.

XXI wiek

1 stycznia 2004 roku na wniosek mieszkańców i Rady Gminy w Józefowie Rada Ministrów zmieniła nazwę siedziby gminy z „Józefów” na „Józefów nad Wisłą”.

1 stycznia 2018 roku Józefów nad Wisłą odzyskał prawa miejskie po 150 latach[8].

Oświata

W skład Zespołu Szkół Ogólnokształcących wchodzą:

  • Przedszkole Samorządowe im. Adama Mickiewicza, ul. Opolska 10 A
  • Szkoła Podstawowa im. Adama Mickiewicza, ul. Opolska 10 A

Zabytki

  • Kościół pw. Bożego Ciała z 1730 roku w stylu barokowym – ufundowany przez syna zmarłego fundatora, Józefa Potockiego. Świątynia konsekrowana 14 września 1743 r. przez biskupa krakowskiego Jana Aleksandra Lipskiego jest budynkiem jednonawowym na planie prostokąta z dwiema wieżami, skierowanym fasadą na wschód, z wyodrębnioną kryptą przeznaczoną na miejsce pochówku bernardynów. W 2 poł. XVIII w. wybudowano przy kościele kaplicę św. Tekli (później św. Marii Magdaleny), Kościół zniszczony został w wyniku działań I wojny światowej, a w pełni jego odbudowę zakończono przed 1927 rokiem, wykorzystując m.in. przeznaczone kilka lat wcześniej przez Departament Sztuki środki finansowe. Podczas II wojny światowej w 1944 r. świątynia spłonęła.
  • Dzwonnica kościelna z 1787 roku przylegająca do muru otaczającego cmentarz przykościelny.
  • Klasztor bernardynów z 1730 roku w stylu barokowym wzniesiony razem z kościołem. Dwupiętrowy, założony został symetrycznie, ujmując w podkowę prezbiterium świątyni. Zakonnicy dysponowali wówczas jedenastoma celami mieszkalnymi oraz pokojem gościnnym, refektarzem, kuchnią, spiżarnią i pomieszczeniem dla chorych[9].
  • zespół pałacowo-parkowy hr. Rostworowskich z XIX wieku
  • zabytkowy układ miejski z charakterystycznym układem ulic.

Miasta partnerskie

Zobacz też

Przypisy

  1. GUS. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym. Stan w dn. 2022-01-01. Format XLSX tabl. 22
  2. a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-18] .
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  4. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 36–37.
  5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2017 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast, nadania niektórym miejscowościom statusu miasta, zmiany nazwy gminy oraz siedzib władz niektórych gmin (Dz.U. z 2017 r. poz. 1427).
  6. Postanowienie z 6 (18) marca 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 97).
  7. STRATY I ZNISZCZENIA PONIESIONE W ZABYTKACH NIERUCHOMYCH W OKRESIE I WOJNY ŚWIATOWEJ NA OBSZARZE WOJEWÓDZTWA LUBELSKIEGO (W JEGO AKTUALNYCH GRANICACH) - PDF Darmowe pobieranie [online], docplayer.pl [dostęp 2019-12-17] .
  8. Józefów nad Wisłą znów będzie miastem [online], kurierlubelski.pl [dostęp 2017-08-03] .
  9. http://www.wkz.lublin.pl/images/stories/SKARBY%202014%20.pdf

Linki zewnętrzne

  • Józefów (nad Wisłą), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 609 .
  • p
  • d
  • e
Gmina Józefów nad Wisłą
  • Siedziba gminy: Józefów nad Wisłą
Miasto
  • Józefów nad Wisłą
Wsie
Kolonie
Części wsi
  • Cegłówka
  • Chruślanki Małe
  • Krasne
  • Kurzajka
  • Mała Graniczna
  • Przedmieście
  • Wymysłów
  • Zaborcze
  • Zakącie

Herb gminy

  • p
  • d
  • e
Powiat opolski
Miasta
Gminy miejsko-wiejskie
  • Józefów nad Wisłą
  • Opole Lubelskie
  • Poniatowa
Gminy wiejskie
  • Chodel
  • Karczmiska
  • Łaziska
  • Wilków

Herb powiatu opolskiego

  • p
  • d
  • e
  • Siedziba powiatu – Puławy (Nowa Aleksandria)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Osiedla (1954–72)
Gminy wiejskie
(1867–54 i 1973–75)
  • Baranów (nad Wieprzem) (do 1877 i od 1933)
  • Celejów (do 1954)
  • Drzewce (do 1929)
  • Garbów
  • Godów (do 1954)
  • Gołąb (1870–1954)
  • Irena (1870–1939 )
  • Iwanowskie Sioło (do 1870)
  • Janowiec (do 1973)
  • Józefów (do 1877)
  • Kamień (do 1954)
  • Karczmiska (do 1954)
  • Kazimierz (1870–1927)
  • Kazimierz Dolny (od 1973)
  • Końskowola (od 1870)
  • Kowala (do 1874)
  • Kurów
  • Markuszów (1870–1954)
  • Nałęczów (od 1929)
  • Nowa Aleksandria (do 1919)
  • Opole (do 1954)
  • Puławy (1919–33 i od 1973)
  • Rogów (1874–?)
  • Rybitwy (1877–1954)
  • Szczekarków (do 1954)
  • Wąwolnica (od 1929)
  • Wola Czołnowska (1877–1933)
  • Wronów (do 1874)
  • Zastów (do 1874)
  • Żyrzyn
Gromady
(1954–72)
  • Baranów (1954–72)
  • Bochotnica (1954–72)
  • Borowa (1954–58)
  • Braciejowice (1954 )
  • Bronowice ( 1955–58)
  • Celejów (1954–72)
  • Chruślina (1954 )
  • Chrząchów (1954–58)
  • Dęba (1954–59)
  • Dobre (1954 )
  • Drzewce (1954–59)
  • Garbów (1954–72)
  • Głusko (1954 )
  • Godów (1954 )
  • Gołąb (1954–72)
  • Góra Puławska ( 1955–72)
  • Gródek (1954–58)
  • Idalin (1954 )
  • Janowiec ( 1955–72)
  • Józefów n/Wisłą (1954 )
  • Kaliszany (1954 )
  • Kamień (1954 )
  • Karczmiska (1954 )
  • Klementowice (1954–72)
  • Kluczkowice (1954 )
  • Kłoda (1954–59)
  • Komaszyce Stare (1954 )
  • Końskowola (1954–72)
  • Kowala (1954 )
  • Kraczewice (1954 )
  • Kurów (1954–72)
  • Leśce (1954–57)
  • Łaziska (1954 )
  • Łubki (1954 )
  • Markuszów (1954–72)
  • Nałęczów (1954–56)
  • Niezabitów (1954 )
  • Niezdów (1954 )
  • Opole Lubelskie (1954 )
  • Osiny (1954–59)
  • Piotrowice (1954–72)
  • Poniatowa (1954 )
  • Pożóg (1954–59)
  • Prawno (1954 )
  • Rogów (1954 )
  • Rzeczyca (1954–59)
  • Sadurki (1954–68)
  • Skoków (1954 )
  • Skrudki (1954–61)
  • Słotwiny (1954 )
  • Spławy (1954 )
  • Śniadówka (1954–58)
  • Trzcianki ( 1955–58)
  • Wandalin (1954 )
  • Wąwolnica (1954–72)
  • Wilków (1954 )
  • Wola Przybysławska (1954–59)
  • Wronów (1954 )
  • Wrzelowiec (1954 )
  • Wrzelów (1954 )
  • Zagłoba (1954 )
  • Zagóźdź (1954–58)
  • Zagrody (1954 )
  • Zagrody (1954–59)
  • Zarzecze ( 1955–68)
  • Żyrzyn (1954–72)
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).