Drobin

Drobin
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Rynek w Drobinie
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

płocki

Gmina

Drobin

Prawa miejskie

1511–1870, 1994

Burmistrz

Krzysztof Wielec

Powierzchnia

9,65[1] km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności
• gęstość


2861[2]
296,5 os./km²

Strefa numeracyjna

24

Kod pocztowy

09-210

Tablice rejestracyjne

WPL

Położenie na mapie gminy Drobin
Mapa konturowa gminy Drobin, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Drobin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Drobin”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Drobin”
Położenie na mapie powiatu płockiego
Mapa konturowa powiatu płockiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Drobin”
Ziemia52°44′17″N 19°59′25″E/52,738056 19,990278
TERC (TERYT)

1419054

SIMC

0563223

Urząd miejski
ul. Piłsudskiego 12
09-210 Drobin
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa

Drobin – miasto w Polsce w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Drobin.

Kościół pw. Matki Bożej Różańcowej
Rynek w Drobinie
Renesansowe nagrobki rodu Kryskich Kościół Matki Bożej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa

Drobin uzyskał lokację miejską w 1511 roku, zdegradowany w 1869 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1994 roku[3]. Prywatne miasto szlacheckie Drobnin położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bielskim województwa płockiego[4]. Miasto prywatne Królestwa Kongresowego położone było w 1827 roku w powiecie płockim, obwodzie płockim województwa płockiego[5]. W latach 1954–1972 jako wieś Drobin należał i był siedzibą władz gromady Drobin. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa płockiego.

Obok miejscowości przepływa rzeczka Karsówka, dopływ Raciążnicy.

Miasto jest ważnym węzłem drogowym. Rozchodzą się tu drogi do Warszawy, Torunia, Płocka, Ciechanowa i Baboszewa.

Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 2861 mieszkańców[2].

Przez Drobin przebiegają drogi krajowe nr 10 oraz nr 60.

Z Drobina pochodzi Jankiel Gutsztadt, polski kupiec, księgarz pochodzenia żydowskiego (zm. 1890).

Historia

  • XII w. pierwsze wzmianki,
  • 1333 - wzmianka o kanoniku płockim Hermanie, który był plebanem w Drobinie
  • XV w. – budowa murowanego gotyckiego dworu rycerskiego[6]
  • 1410 – miejsce postoju wojsk Władysława Jagiełły w drodze pod Grunwald,
  • 1468 przed - budowa gotyckiego kościoła z fundacji Ninogniewa I Kryskiego, wojewody płockiego
  • po 1477 - ukończenie budowy kościoła
  • 1511 – osada otrzymuje prawa miejskie,
  • XVI w. – budowa nowego murowanego dworu w miejscu starego,
  • Z Drobinem związany jest ród Kostków, herbu Dąbrowa. Dokładnie dr Andrzej Kostka[7], s. Jana i Elżbiety z Kraszewa, lekarz króla Zygmunta Starego, kanonik płocki, po śmierci Jakuba Kryskiego – proboszcza parafii Drobin, objął tę parafię w 1515 roku decyzją Piotra Kryskiego. Z pewnością miał wpływ by jego bratanek Jan, s. Nawoja, pojął za żonę Małgorzatę Kryską, która została matką św. Stanisława Kostki. W 1520 roku dr Andrzej Kostka został prepozytem kolegiaty w Wojniczu,
  • XVII–XVIII w. spadek znaczenia miasta,
  • 1793 w zaborze pruskim,
  • 1807 w Księstwie Warszawskim,
  • 1815 w zaborze rosyjskim (Królestwie Kongresowym),
  • 1863 ośrodek ruchu powstańczego[8],
  • 12.08.1863 r. potyczka Powstania Styczniowego[9],
  • 1869 utrata praw miejskich,
  • XIX/XX w. rozwój gospodarczy, wzrost liczby mieszkańców,
  • 1939-1945 wcielony do III Rzeszy, obóz pracy przymusowej, eksterminacja ludności żydowskiej,
  • 1994 ponowne przyznanie praw miejskich

Demografia

  • Piramida wieku mieszkańców Drobina w 2014 roku[10].


Polityka

Burmistrzowie Drobina:

  • Dariusz Ciarkowski (1992–1995)
  • Stanisław Wojtiuk (1998–2002)
  • Sławomir Wiśniewski (2002–2014)
  • Andrzej Samoraj (2014–2020)
  • Grzegorz Szykulski (2020)
  • Krzysztof Wielec (2021-)

Architektura

Zabytki

Zobacz też

Przypisy

  1. Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2008 r.). [dostęp 2009-10-01].
  2. a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-09-14] .
  3. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 28-29.
  4. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  5. Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1 : A-Ł, Warszawa 1827, s. 106.
  6. http://www.mgodrobin.pl/niespodzianka-na-ruinach-dworu-w-drobinie/
  7. Jerzy Antoni Kostka, Kostkowie herbu Dąbrowa. Wyd. Z.P. POLIMER Koszalin 2010, ISBN 978-83-89976-40-6, s. 25, 28 i 29
  8. Krzysztof Zadrożny, Drobin i okolice w Powstaniu Styczniowym, "Nasze Korzenie", nr 3, 2012, s. 26-28.
  9. DanielD. Krzanowski DanielD., Bitwy i potyczki 1863-1864 : na podstawie materiałów drukowanych i rękopiśmiennych Muzeum Narodowego w Rapperswilu, Szczecin: Volumina.pl Reprinty, 2012, ISBN 978-83-62905-53-9, OCLC 932217796 [dostęp 2020-09-19] .
  10. Drobin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  11. Aldona Andrzejewska, Aleksander Andrzejewski, Renesansowy dwór w Drobinie w świetle badań terenowych z lat 2012-2015, [w:] "Między architekturą nowoczesną a tradycyjną [...] między konstrukcją a formą - prace naukowe dedykowane Profesorowi Krzysztofowi Stefańskiemu", Wydawnictwo Uniw. Łódz., rok 2020, s. 278-291, ISBN 978-83-8220-238-0

Linki zewnętrzne

  • Drobin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 146 .
  • Historia Żydów w Drobinie na portalu Wirtualny Sztetl
  • Wirtualny Spacer po Kościele w Drobinie autor: Radosław Sobik
  • p
  • d
  • e
Na prawach powiatu
Powiatowe
Gminne

  • p
  • d
  • e
Gmina Drobin
  • Siedziba gminy: Drobin
Miasta
  • Drobin
Wsie
Osada
  • Krajkowo
Integralne
części wsi
  • Budki Kowalewskie
  • Gajówka
  • Górka (Chudzynek)
  • Górka (Wrogocin)
  • Górne Setropie
  • Kolonia pod Bęchy
  • Kolonia pod Wilkęsy
  • Łęg Kasztelański
  • Łężek Szlachecki
  • Małachowo Dolne
  • Małachowo Górne
  • Mogielnica-Kolonia
  • Mogielniczka
  • Nagórki-Judyce
  • Nowe Chudzyno
  • Nowe Sokolniki
  • Ośrodek
  • Parcele
  • Siemki
  • Stare Kowalewo
  • Świerczyn-Bęchy
  • Świerczyn-Gospodarze
  • Świerczyn-Kolonia
  • Witosławice
  • Zofiówka

Herb gminy Drobin

  • p
  • d
  • e
Powiat płocki
Miasta
Gminy miejsko-wiejskie
  • Bodzanów
  • Drobin
  • Gąbin
  • Wyszogród
Gminy wiejskie
  • Bielsk
  • Brudzeń Duży
  • Bulkowo
  • Łąck
  • Mała Wieś
  • Nowy Duninów
  • Radzanowo
  • Słubice
  • Słupno
  • Stara Biała
  • Staroźreby

Herb powiatu płockiego

  • p
  • d
  • e
Powiat płocki (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
  • gubernia płocka (1867–1915)
  • woj. warszawskie (II RP) (1919–39)
  • woj. warszawskie (1945–75)
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
  • Biała (1931–54)
  • Bielino (do 1954)
  • Bielsk (od 1948)
  • Bodzanów (od 1946)
  • Borowiczki (od 1973)
  • Boryszewo (do 1877)
  • Brudzeń (Duży) ( od 19??)
  • Brwilno (do 1931)
  • Bulkowo (od 1973)
  • Ciołkowo (do 1877)
  • Drobin
  • Góra (do 1914?)
  • Kleniewo (do 1948)
  • Lelice (do 1954)
  • Łubki (do 1954)
  • Majki (1867–1954)
  • Mała Wieś (od 1948)
  • Mąkolin (do 1946)
  • Miszewo Murowane (1925–1954)
  • Radzanowo (od 1973)
  • Ramutówko (do 1925)
  • Rębowo (do 1954)
  • Rogozino (1877–1954)
  • Sikorz (do 18??)
  • Stara Biała (od 1973)
  • Staroźreby
  • Święcice (do 1948)
  • Wyszogród (od 1973)
  • Zągoty (do 1954)
Gromady
(1954–72)
  • Biała Stara / Stara Biała (1954–72)
  • Bielsk (1954–72)
  • Biskupice (1954–59)
  • Blichowo (1954–72)
  • Bodzanów (1954–72)
  • Bonisław (1954–58)
  • Borowiczki (1954–72)
  • Bromierz Nowy (1954–59)
  • Brudzeń Duży (1954–72)
  • Bulkowo (1954–72)
  • Ciachcin (1954–61)
  • Cieśle (1954–61)
  • Ciółkowo (1954–59)
  • Daniszewo (1961)
  • Dobrosielice (1954–59)
  • Drobin (1954–72)
  • Dzierżanowo (1954–58)
  • Główczyn (1959–72)
  • Góra (1954–72)
  • Kobylniki (1954–58)
  • Lelice (1954–61 )
  • Łęg-Probostwo (1954–72)
  • Łubki (1954–61)
  • Łukoszyn (1954–59)
  • Mała Wieś (1954–72)
  • Maszewo Duże (1954–61)
  • Mirosław (1954–59)
  • Miszewko (1954–59)
  • Miszewo Murowane (1954–72)
  • Orszymowo (1954–58)
  • Piączyn (1954–61)
  • Pilichówko (1954–60)
  • Podgórze (1959–68)
  • Proboszczewice Nowe (1954–61)
  • Radzanowo (1954–72)
  • Rembielin (1954–72)
  • Rębowo (1954–68)
  • Rogotwórsk (1954–59)
  • Rogozino (1954–72)
  • Siecień (1954–72)
  • Sikórz (1954–61)
  • Słupia (1954–61 )
  • Słupno (1954–59)
  • Staroźreby (1954–72)
  • Starzyno (1954–58)
  • Śmiłowo (1954–59)
  • Święcice Nowe (1954–61)
  • Święcieniec (1954–59)
  • Trzepowo Nowe (1954–61)
  • Turza Mała (1954–58)
  • Wyszogród (1969–72)
  • Zagroba (1954–68)
  • Zągoty (1954–72)
  • Zdziar Wielki (1954–59)
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).

Kontrola autorytatywna (miasto):
  • VIAF: 250359076
  • NKC: ge1130586
  • J9U: 987007463742105171