Raciąż

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Raciąż
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Raciąż (ujednoznacznienie).
Raciąż
miasto i gmina
Ilustracja
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

płoński

Prawa miejskie

1425 - 1870, od 1922

Burmistrz

Michał Skarbowski

Powierzchnia

8,4[1] km²

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


4069[1]
484[1] os./km²

Strefa numeracyjna

+48 23

Kod pocztowy

09-140

Tablice rejestracyjne

WPN

Położenie na mapie powiatu płońskiego
Mapa konturowa powiatu płońskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Raciąż”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Raciąż”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Raciąż”
Ziemia52°46′52″N 20°07′04″E/52,781111 20,117778
TERC (TERYT)

1420021

SIMC

0930839

Urząd miejski
ul. Mickiewicza 17
09-140 Raciąż
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa
BIP
Urząd miejski w Raciążu
Plac Adama Mickiewicza (rynek)

Raciąż – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa ciechanowskiego.

Raciąż uzyskał lokację miejską w 1425 roku[2]. Był miastem duchownym[3] biskupstwa płockiego[4], położonym w drugiej połowie XVI wieku w powiecie raciąskim województwa płockiego[5]. W 1785 roku wchodził w skład klucza raciąskiego[6]. Miejsce obrad sejmików ziemskich województwa płockiego od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku[7].

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002[8] Raciąż ma obszar 3,82 km², w tym:

  • użytki rolne: 62%
  • użytki leśne: 0%

Miasto stanowi 0,28% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004[9]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 4585 100 2398 52,3 2187 47,7
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
1200,3 627,7 572,5
  • Piramida wieku mieszkańców Raciąża w 2014 roku[10].


Historia

 Osobny artykuł: Historia Raciąża.

Ślady osadnictwa sięgają X wieku. Między XIII, a XVII wiekiem Raciąż był siedzibą kasztelanii. W 1254 doszło w Raciążu do układu Siemowita i Daniela Halickiego z zakonem krzyżackim reprezentowanym przez mistrza krajowego Burcharda von Hornhausena, w którym to książę mazowiecki uzyskał prawo do 1/3 ziem Jaćwingów. Prawa miejskie otrzymał w 1425 roku z rąk księcia Ziemowita IV. Po 1495 r. miasto stało się siedzibą powiatu. W 1512 r. Raciąż przeszedł na własność biskupa płockiego. W XVI wieku liczył ponad 1000 mieszkańców i był jednym z najludniejszych w województwie płockim. W Raciążu odbywały się sejmiki województwa płockiego. Upadek znaczenia miasta nastąpił w wyniku wojen w XVII wieku. Raciąż prawa miejskie utracił po upadku powstania styczniowego, a odzyskał je w 1922 roku[11].

Gospodarka

Ośrodek usługowy dla rolnictwa; przemysł spożywczy. Węzeł kolejowy (linia 27 Nasielsk – Toruń Wschodni i linia do cukrowni w Glinojecku) i drogowy. Przez miasto przebiegała droga krajowa nr 60 Ostrów Mazowiecka-Łęczyca, obecnie ruch w ciągu DK60 jest przeniesiony na obwodnicę.

Sport

Ludowy Klub Sportowy „Błękitni” Raciąż został utworzony w roku 1922. Oprócz sekcji piłki nożnej w klubie działały: sekcja kolarska, lekkiej atletyki i strzelectwa.

W roku 1986 drużyna juniorów pod wodzą trenera Andrzeja Nizielskiego zdobyła Mistrzostwo Polski w Spartakiadzie Młodzieży w Piotrkowie Trybunalskim[potrzebny przypis].

LKS „Błękitni” jest organizacją społeczną działającą na prawach stowarzyszenia. Do wychowanków klubu należą między innymi: Marek Jóźwiak – reprezentant Polski, Tomasz Arceusz i Bogdan Jóźwiak – piłkarze pierwszoligowi. Tomasz Arceusz odnosił sukcesy jako trener w Finlandii. Obecnie drużyna seniorów występuje w IV lidze.

Zabytki

Drewniana architektura Raciąża

Przypisy

  1. a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2022 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08] .
  2. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 64-65.
  3. Polska XVI wieku, t. V Mazowsze, Warszawa 1895, s. 37.
  4. Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1973, s. 95.
  5. Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, [b.n.k]
  6. Waldemar Graczyk, Inwentarz dóbr przednarwiańskich biskupstwa płockiego z 1785 roku, w: Nasza Przeszłość, t. 107, 2007, s. 267.
  7. Wojciech Kriegseisen, Sejmiki Rzeczypospolitej szlacheckiej w XVII i XVIII wieku, Warszawa 1991, s. 29.
  8. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  9. Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  10. Raciąż w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-10] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  11. Dz.U. z 1922 r. nr 47, poz. 411

Zobacz też

  • Raciąż (stacja kolejowa)

Linki zewnętrzne

  • Urząd Miasta Raciąż
  • Strona miejska Raciąż.eu
  • Raciąż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 355 .
  • p
  • d
  • e
Na prawach powiatu
Powiatowe
Gminne

  • p
  • d
  • e
Powiat płoński
Miasta
Gminy miejskie
Gminy miejsko-wiejskie
  • Czerwińsk nad Wisłą
  • Nowe Miasto
  • Sochocin
Gminy wiejskie
  • Baboszewo
  • Dzierzążnia
  • Joniec
  • Naruszewo
  • Płońsk
  • Raciąż
  • Załuski

Herb powiatu płońskiego

  • p
  • d
  • e
Powiat sierpecki (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
  • gubernia płocka (1867–1915)
  • woj. warszawskie (II RP) (1919–39)
  • woj. warszawskie (1945–75)
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
  • Białyszewo (do 1954)
  • Bieżuń (186?–1954)
  • Borkowo (do 1954)
  • Bożewo (do 1874)
  • Gozdowo (od 1973)
  • Gójsk ( 1924–54)
  • Gradzanowo (do 1954)
  • Gutkowo (do 1954)
  • Kosemin (do 1954)
  • Koziebrody (do 1954)
  • Lisewo (1874–1954)
  • Mochowo (od 1973)
  • Poniatowo (do 1870)
  • Raciąż
  • Rościszewo
  • Siemiątkowo Koziebrodzkie (od 1973)
  • Sierpc (od 1973)
  • Smoszewo (do 1874)
  • Stawiszyn (do 1954)
  • Szczutowo (od 1973)
  • Zawidz (od 1973)
  • Żuromin (1870–1954)
Gromady
(1954–72)
  • Bieżuń (1954–55 )
  • Borkowo Kościelne / Borkowo (1954–59)
  • Bożewo (1954–72)
  • Czarnia Duża ( 1956)
  • Goleszyn (1954–72)
  • Gozdowo (1954–72)
  • Gójsk (1954–72)
  • Gradzanowo (1954–58)
  • Jeżewo (1954–72)
  • Komunin Stary (1954–57)
  • Kosemin (1954–61)
  • Koziebrody (1954–72)
  • Krajkowo (1954–72)
  • Kraszewo-Gaczułty (1954–58)
  • Krzeczanowo (1954–59)
  • Kurowo (1954–59)
  • Lelice ( 1956–72)
  • Ligowo ( 1956–72)
  • Lutocin (1954–55 )
  • Ługi (1954–55 )
  • Łukomie (1954–72)
  • Mochowo (1954–72)
  • Nowa Wieś (1954–58)
  • Olszewo (1954–55 )
  • Piastowo (1954–59)
  • Poniatowo (1954–55 )
  • Raciąż (1959–72)
  • Rościszewo (1954–72)
  • Rzeszotary-Chwały (1954–59)
  • Seroki (1954–55 )
  • Siemiątkowo Koziebrodzkie (1954–72)
  • Sierpc (1960–72)
  • Sławęcin (1954–55 )
  • Słupia ( 1956–72)
  • Studzieniec (1954–59)
  • Sudragi (1954–59)
  • Szczutowo ( 1956–72)
  • Unieck (1954–72)
  • Wola Stara ( 1956–58)
  • Zambrzyca (1957)
  • Zawidz (1954–72)
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).